Band: IV

Seite: 931 Zur Bandauswahl

In Band IV liegen die Seitenzahlen zwischen 5 und 1032.
Gianin e Marinella
931
spetget qua, fin che la vehemenza del temporal era çessada, allura el caçet
cun tota prescha sia scossa a casa, inna el arrivet pür da notg. Sia
mamma era stada in granda tema per el e gli det ün reprimandi pervia
de siu retard; raquintand però Gianin dalla terribla malaura nellas muntagnas,
… la mamma era contenta, che siu figl era müçiau senza pigliar dann. 5
Il proxim temps l' aura era pliitost freida e variabla, e Gianin non
caçet ils dis proxims sias cauras aschi ault nella muntagna. Alla fin deL
Avust vegnit üna piçna neiv, la quala necessitet ils pasturs dellas alps da
caçiar lur muvels e scossas alla bassa. Er Placi haveva per qualche dis
stoviu bandunar la Toisa cun sia montanèra e la pertgürava nella selva 10
sut il „crap della tgamanna“. Ma cur al principi del September l' aura
füt megliera, las scossas returnettan nellas alps per restar [p. 222] là fin al
24 September. Er il Gianin vegnit puspei ad ault cun siu cavrèr e visitava
… suvent il peregrinagi da Zitail; ma el mai non incontret plü la svelta
Marinella. El girava per ils bots e per las mottas inturn, gereava renna et 15
autras ragischs per commissiun de sia mamma. Ün di, cur camavan sias
cauras al pei della Toisa, el se mettet sün ün crapun; el schüvlava e
güvlava; ma negün gli det resposta. El intonet üna canzunetta in laud
de sia scossa e cantet:
Sterliglias e l' ansolamenta, 20
Quant bels sun quests animalins,
Ch' il munt nutrischa e viventa
E bein protegia sut ses pins!
Gianin haveva a peina finida questa strophetta, che gli respundet
üna bella vusch clara dal precipizi nella medema melodia: 25
Plü bella eis la montanèra
De nursas, bogs et agnellins
Cun launa alva u cun nera,
U senza corns u cun cornins.
Gianin conoschet subit la vusch della nursèra della Toisa et intonet 30
üna seconda stropha, alla quala la nursèra subit respundet, et aschia naschet
il sequent cant vicendeivel:
Cavrèr.
Ma miu caschöl e la paschada
Non ascas tü mai imblidar; 35
Da quest pulment dretg restaurada,
Pos ils strapazs tü surportar.
Nursèra.
Ma non conoschas la puina,
Ch' ün sa dal latg de nursas far? 49
Negüna, rauba eis plü fina,
E meglier sas nagut gustar.
Cavrèr.
Tü non conoschas mias cauras
E non las pos apreziar:
Non vezzas co da totas auras
Adestras sun e d' admirar?
Nursèra:
O tgei m' importa l' adestrezza
E tgei ils grands sagliots e sagls?
Jeu ama plü l' amieivlezza
Dels agnellins bellins e gagls.
59* …
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> Gianin e Marinella <lb/>
931 <lb/>
spetget qua, fin che la vehemenza del temporal era çessada, allura el caçet <lb/>
cun tota prescha sia scossa a casa, inna el arrivet pür da notg. Sia <lb/>
mamma era stada in granda tema per el e gli det ün reprimandi pervia <lb/>
de siu retard; raquintand però Gianin dalla terribla malaura nellas muntagnas, <lb/>
… la mamma era contenta, che siu figl era müçiau senza pigliar dann. 5 <lb/>
Il proxim temps l' aura era pliitost freida e variabla, e Gianin non <lb/>
caçet ils dis proxims sias cauras aschi ault nella muntagna. Alla fin deL <lb/>
Avust vegnit üna piçna neiv, la quala necessitet ils pasturs dellas alps da <lb/>
caçiar lur muvels e scossas alla bassa. Er Placi haveva per qualche dis <lb/>
stoviu bandunar la Toisa cun sia montanèra e la pertgürava nella selva 10 <lb/>
sut il „crap della tgamanna“. Ma cur al principi del September l' aura <lb/>
füt megliera, las scossas returnettan nellas alps per restar [p. 222] là fin al <lb/>
24 September. Er il Gianin vegnit puspei ad ault cun siu cavrèr e visitava <lb/>
… suvent il peregrinagi da Zitail; ma el mai non incontret plü la svelta <lb/>
Marinella. El girava per ils bots e per las mottas inturn, gereava renna et 15 <lb/>
autras ragischs per commissiun de sia mamma. Ün di, cur camavan sias <lb/>
cauras al pei della Toisa, el se mettet sün ün crapun; el schüvlava e <lb/>
güvlava; ma negün gli det resposta. El intonet üna canzunetta in laud <lb/>
de sia scossa e cantet: <lb/>
Sterliglias e l' ansolamenta, 20 <lb/>
Quant bels sun quests animalins, <lb/>
Ch' il munt nutrischa e viventa <lb/>
E bein protegia sut ses pins! <lb/>
Gianin haveva a peina finida questa strophetta, che gli respundet <lb/>
üna bella vusch clara dal precipizi nella medema melodia: 25 <lb/>
Plü bella eis la montanèra <lb/>
De nursas, bogs et agnellins <lb/>
Cun launa alva u cun nera, <lb/>
U senza corns u cun cornins. <lb/>
Gianin conoschet subit la vusch della nursèra della Toisa et intonet 30 <lb/>
üna seconda stropha, alla quala la nursèra subit respundet, et aschia naschet <lb/>
il sequent cant vicendeivel: <lb/>
Cavrèr. <lb/>
Ma miu caschöl e la paschada <lb/>
Non ascas tü mai imblidar; 35 <lb/>
Da quest pulment dretg restaurada, <lb/>
Pos ils strapazs tü surportar. <lb/>
Nursèra. <lb/>
Ma non conoschas la puina, <lb/>
Ch' ün sa dal latg de nursas far? 49 <lb/>
Negüna, rauba eis plü fina, <lb/>
E meglier sas nagut gustar. <lb/>
Cavrèr. <lb/>
Tü non conoschas mias cauras <lb/>
E non las pos apreziar: <lb/>
Non vezzas co da totas auras <lb/>
Adestras sun e d' admirar? <lb/>
Nursèra: <lb/>
O tgei m' importa l' adestrezza <lb/>
E tgei ils grands sagliots e sagls? <lb/>
Jeu ama plü l' amieivlezza <lb/>
Dels agnellins bellins e gagls. <lb/>
59* … </body> </text></TEI>