<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 928 Gion Antoni Bühler <lb/>
O co la selva strement uss ramura, <lb/>
E co el schüvla, il suffel rabiau, <lb/>
Sco sche il mund uss dovess ir sutsura, <lb/>
E sco sche fuss il striegn leventau. — <lb/>
5 Finida la canzunetta, il cantadur det amò ün güvel e fugit. Marinella <lb/>
era fitg surpresa … de quei, che ella haveva audiu, e curiosa da saver e <lb/>
conoscher, tgi hagi cantau quellas strophas; ella non havet però la curascha <lb/>
da s' approximar al löc, d' inunder haveva resunada la canzun. Ella restet <lb/>
tot il di in üna certa agitaziun e spiunava semper, sche ella non vezess <lb/>
10 il cantadur; ma ella stovet restar in miraviglia, il cantadur non se laschet <lb/>
ver. Il di sequent ella caçet sias nursas a bun' ura plü ad ault e s' avicinet <lb/>
… alla pignola, nella quala la vusch puerila haveva resunau. Non audind <lb/>
e sentind nagut, ella ris-chet … da penetrar tranter quella pignola. Ella cattet <lb/>
qua üna camannetta fatga cun rama de pin, la quala saveva proteger duas <lb/>
15 fin treis persunas dal solegl e dalla plövia. Ella intret e miret inturn, e <lb/>
tandem ella seset sün dus craps, ils quals formavan ün banc (baun). Sün <lb/>
il plaun a mez la camanna ella observet ün curté; ella il prendet in maun <lb/>
e consideret, l' avrit e comenzet a tagliar cun quel ün ramet. Occupada <lb/>
cun quest tramagl, ella non observet, che il cavrèr da Mon, il Gianin, era <lb/>
20 gia arrivau avant la camanna e mirava cun surpresa, tgei che la nursèra <lb/>
fetgi in sia camanna. Tandem el pigliet curascha e schet: „Bun di! Tgei <lb/>
fas tü qua in mia camanna?“ Marinella pigliet granda tema, audind questa <lb/>
vusch, e respundet cun vusch tremblanta: „Tü mi stos perdunar, che jeu <lb/>
sun intrada nella camanna; jeu sun casualmein passada tras questa pignola, <lb/>
25 hai observada la camanna, et essend quella averta e senza üsch, jeu sun <lb/>
intrada per pausar ün moment. Quest curté, il qual jeu hai cattau sün il <lb/>
plaun, serà cert il tiu.“ Cun quels plaids ella porschet il curté al cavrèr. <lb/>
Quel il prendet et ingraziet. „Tü non stos temer,“ schet el alla mattella, <lb/>
„tü ascas vegnir in mia camanna [p. 219] cur che tü vol. Ma mi disch, <lb/>
30 tgi tü es!“ E la matella respundet: „Jeu hai nom Marinella e sun la <lb/>
nursèra da Salogf.“ <lb/>
Ils dus ifants discurrettan uss aunc cun tota ingenuitad ün' urella <lb/>
insembel. Gianin … prendet siu curté e jet a tagliar ün bastunet da coller, <lb/>
il scorzet per part, fagend da totas sorts figuras; allura el faget in mez <lb/>
35 della camanna ün föc e rostit il bastun aschi ditg, fin che la part de quei, <lb/>
la quala era scorzada, füt fitg brüna. Allura el scorzet l' autra part e <lb/>
havet ün bell bastunet gagl, il qual el regalet alla nursèra. Süsom l' adester <lb/>
Gianin haveva tagliau nella scorza ün bel M grand, il qual era ussa bel <lb/>
brün et indicava l' iniziala del nom de Marinella. Quella prendet cun grand <lb/>
40 plascher la canna et ingraziet al donatur per quest regal, il qual l' alle- </body> </text></TEI>