<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 926 Gion Antoni Bühler <lb/>
Havend cantada la canzunetta, ella prendet la guirlanda da siu tgau <lb/>
et ornet cun medema l' agnê e clamet sias nursinas, che pasculavan da <lb/>
vicin, e tramagliet e discurret cun ils [p. 216] agnellins, sco sche quels <lb/>
capissen, tgei che ella baderlass. Ma sia canzun non era stada audida be <lb/>
5 da sias nursinas, anzi ella haveva hagiu aunc ün auter auditur. Ella haveva <lb/>
… a peina comenzau a cantar, che se movettan in intgüna allontanezza <lb/>
la rama della pignola, et ün pèr ögls, ners sco çereschas, fixettan la piçna <lb/>
cantatriza cun la plü granda attenziun. Quest inaspectau auditur e tadlunz <lb/>
era negün auter, che il cavrèr da Mon, nomnau il Gianin Guetgin, figl <lb/>
10 della vidua (guaivda, vieua) Gretta Guetgin, nata Bischlagna, d' Alvaschein. <lb/>
Quel era ün fresc e robust mat da circa 13 fin 14 anns. El haveva quel <lb/>
di caçiau sias cauras da questa vart et ascendet üna crestetta per surver … <lb/>
ses animals e la contrada. Annetgamein audit el üna vusch carina in sia <lb/>
vicinanza, la quala cantava üna dulçia melodia. El saglit in peis; penetret <lb/>
15 la pignola, fin che el arrivet al ur del bostget e podet surver in observau <lb/>
il löc, dal qual vegniva quella vusch cantanta, che gli plascheva extraordinariamein. <lb/>
… El observet la giuvna nursèra, la quala el fin ussa mai <lb/>
non haveva vissa; el vezet, co la mattella tramagliava cun sias nursinas e <lb/>
las ornava cun flurs e cun guirlandas. El consideret ün' urella questa bella <lb/>
20 scena e se havess bugen avicinau alla pasturella, non haveva però la <lb/>
curascha da far quei, credend che üna mattella, la quala canti aschi bein, <lb/>
sei inzatgei meglier, che ün cavrèr da Mon. Mirand Marinella per cas <lb/>
vers il löc, inua il giuven cavrèr era zupau, quei temet, che ella il podessi <lb/>
ver, e se retiret. Ma la frappa il tentet, che el det ün ferm schüvel; <lb/>
25 allura el fugit in tota prescha per returnar pro sias cauras. <lb/>
Marinella se spaventet da quest penetrant schüvelaç e levet in peis <lb/>
e guardet inturn per spiunar, tgi hagi schüvlau; ella observet però negün <lb/>
e non savet, tgei ella dovei far. Da penetrar nella pignola e çercar il <lb/>
schüvlunz, ella non haveva curascha. Er sias nursas havevan pigliau tema <lb/>
30 dal schüvel et eran daventadas inquietas. Ella las raspet in üna canella <lb/>
e non las bandunet plü fin la sera, cur ella las caçet al zon. La sera <lb/>
raquintet Marinella a casa, co ella sei oz stada tementada dad ün schüvelaç, <lb/>
che sei vegniu dalla pignola d' üna cresta vicina. Ils geniturs l' acquietettan, <lb/>
schend che probabilmein ün lavurant nella selva u ün pastur hagi forsa <lb/>
35 schüvlau per la tementar. Ella se laschet persvader, che il sei imprudent da se <lb/>
laschar intemorir dad ün schüvel, che mintga mattaç sappi dar; ma [p. 217] <lb/>
durant la notg ella sömget del schüvel e saglit ad ault, sco sche ella voless <lb/>
fugir. L' auter di la stovet il frar Giusep accompagnar sün il pascul. Audind <lb/>
e vezend ils infants tot il di nagut suspectus, se perdet tandem la tema de <lb/>
40 Marinella, et ella comenzet puspei a far ses tramagls cun sias nursinas sco avant. </body> </text></TEI>