Band: X

Seite: 527 Zur Bandauswahl

In Band X liegen die Seitenzahlen zwischen I und 777.
Sontga Elisabeth da Thüringen 527
Elisabeth: Faschè tge tgi vous lèz; igl pled digl imperatour, digl
mies signour, vign adegna ad esser valevel; tant sco vo tiers a mè.
[p. 182] Sophia: Mo bagn, schi vign' ia a liger avant a vous igl ot
decret.
Elisabeth: Faschè chegl; ia sung prompta, er sen igl pi serious.
Sophia (ligia): Nous, digl reginavel Tudestg - Roman de Friederich,
tras la grazia da Dia regenters, porschagn a vous igl saleid imperial e
comunitgagn, rencunaschont las denunzias della tera de Sachsen, la sequenta
gista e valevla santenztga, affirmada tras igl sagial e sotascripziung digl
imperatour.
„Elisabeth, a sies taimp regentra e grova da Thüringen, vign sprivada
digl sies domini e declarada per indegna della carunga, la cala vign ossa
rancunascheida per grazia alla signoura grova mamma Sophia.“
Sen chègl igl consentimaint imperial etc. etc. Cò ligè vussèz la
sotascripziung digl imperatour. Ed ossa dèt a mè la carunga!
Elisabeth: La carunga? (Peglia giu la carunga e dat a Sophia) Cò
piglè èlla, ia dung gugent … — vèss ia anc tschent carungas, pudessas
vous veir tottas. Tot chègl è giò angal vanadat, tgi igl mies cor ò mai
desidero — Dia sò chegl. Ded oz davent, part' ia cun igl salvader la
carunga da spegnas.
Sophia (per sasèz): Chègl vess' ia betg spitgia — (tar Elisabeth)
Vasèz aint ossa, co tgi stat anturn vous, et az renconaschèz de veir anfignan
ossa malamaintg travaglea?
Elisabeth: Ia sa bagn, tgi a mè toca d' obadeir agl mies imperatour
— tutegna az sainta Elisabeth betg colpanta — Dia è mia pardetga.
Sophia: Savèz er, tgi tgi ò
tgiso vous?
Elisabeth: Chègl niss' ia mai az dumandar. Per mè è avonda, tgi
la mia cunsenztga tgisa betg mè.
Sophia: Cartèz vous damai, tgi seia davento ingist cun vous?
Elisabeth: Mo bagn, schi vous lèz er betg creir chègl, a mè paigl
tutegna, ia tai e surport tot per amour digl mies Dia. — En' eda vign
forsa igl mies consort. —
Sophia: Voss consort? Er lèz ò scatschea e schmaladia vous.
Elisabeth: Mies consort, mè scatschea? Misericordevel Dia! Chègl
pò betg esser. (Bragia.)
Sophia: Cartèz damai betg? Cunaschèz chella scritgira?
[p. 183] Elisabeth (Varda sen la scritgira ed az patont an schanuglias):
Sontg Dia! Gida, o gida Te mè! (Suspeira.)
Sophia: Schi vous lèz betg ligier, stuvèz santeir or della mia bucca
la santenztga de condemnaziung.
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> Sontga Elisabeth da Thüringen 527 <lb/>
Elisabeth: Faschè tge tgi vous lèz; igl pled digl imperatour, digl <lb/>
mies signour, vign adegna ad esser valevel; tant sco vo tiers a mè. <lb/>
[p. 182] Sophia: Mo bagn, schi vign' ia a liger avant a vous igl ot <lb/>
decret. <lb/>
Elisabeth: Faschè chegl; ia sung prompta, er sen igl pi serious. <lb/>
Sophia (ligia): Nous, digl reginavel Tudestg - Roman de Friederich, <lb/>
tras la grazia da Dia regenters, porschagn a vous igl saleid imperial e <lb/>
comunitgagn, rencunaschont las denunzias della tera de Sachsen, la sequenta <lb/>
gista e valevla santenztga, affirmada tras igl sagial e sotascripziung digl <lb/>
imperatour. <lb/>
„Elisabeth, a sies taimp regentra e grova da Thüringen, vign sprivada <lb/>
digl sies domini e declarada per indegna della carunga, la cala vign ossa <lb/>
rancunascheida per grazia alla signoura grova mamma Sophia.“ <lb/>
Sen chègl igl consentimaint imperial etc. etc. Cò ligè vussèz la <lb/>
sotascripziung digl imperatour. Ed ossa dèt a mè la carunga! <lb/>
Elisabeth: La carunga? (Peglia giu la carunga e dat a Sophia) Cò <lb/>
piglè èlla, ia dung gugent … — vèss ia anc tschent carungas, pudessas <lb/>
vous veir tottas. Tot chègl è giò angal vanadat, tgi igl mies cor ò mai <lb/>
desidero — Dia sò chegl. Ded oz davent, part' ia cun igl salvader la <lb/>
carunga da spegnas. <lb/>
Sophia (per sasèz): Chègl vess' ia betg spitgia — (tar Elisabeth) <lb/>
Vasèz aint ossa, co tgi stat anturn vous, et az renconaschèz de veir anfignan <lb/>
ossa malamaintg travaglea? <lb/>
Elisabeth: Ia sa bagn, tgi a mè toca d' obadeir agl mies imperatour <lb/>
— tutegna az sainta Elisabeth betg colpanta — Dia è mia pardetga. <lb/>
Sophia: Savèz er, tgi tgi ò <lb/>
tgiso vous? <lb/>
Elisabeth: Chègl niss' ia mai az dumandar. Per mè è avonda, tgi <lb/>
la mia cunsenztga tgisa betg mè. <lb/>
Sophia: Cartèz vous damai, tgi seia davento ingist cun vous? <lb/>
Elisabeth: Mo bagn, schi vous lèz er betg creir chègl, a mè paigl <lb/>
tutegna, ia tai e surport tot per amour digl mies Dia. — En' eda vign <lb/>
forsa igl mies consort. — <lb/>
Sophia: Voss consort? Er lèz ò scatschea e schmaladia vous. <lb/>
Elisabeth: Mies consort, mè scatschea? Misericordevel Dia! Chègl <lb/>
pò betg esser. (Bragia.) <lb/>
Sophia: Cartèz damai betg? Cunaschèz chella scritgira? <lb/>
[p. 183] Elisabeth (Varda sen la scritgira ed az patont an schanuglias): <lb/>
Sontg Dia! Gida, o gida Te mè! (Suspeira.) <lb/>
Sophia: Schi vous lèz betg ligier, stuvèz santeir or della mia bucca <lb/>
la santenztga de condemnaziung. </body> </text></TEI>