Band: X

Seite: 516 Zur Bandauswahl

In Band X liegen die Seitenzahlen zwischen I und 777.
516
Gisep Demarmels e Banadetg Baltermia
gea segl mument vigl' ia discorer cun igl castelan, partge, avant tgi meida
glinadi, duess tot essar otraveisa.
Giu digl tron Elisabeth giò sto,
an sies stagl ia mèz madòlz lise.
La carunga perder èlla sto,
et ia tschaint oss franc se chell' a me.
(Sophia vo giu.)
5. Scena.
Wiborad, la guardiana, vign cun scoua e porta - patitsch.
Wiborad: Spert rabagler en po ansemen, spert! I vei or dapertot,
scu vess siva Stg. Baltermia betg gia ple la scoua ainten mang. Glè
tutegna ena barvogna! La gliout po deir, tgi ia seia veiramaintg ena
tschoffa matta, e chègl am fò en grond mal. Na, chègl lasch' ia betg deir
da mè, tar chègl reivigl betg (scoua) et ins sainta tgi igl imperatour sèz
an parsunga vigna, — saperlot! Schi fiss betg fatg giu igl polver e scuvo
ansemen — la barvogna! (Scoua.) Ja sa betg partertger tge afars tgi igl
imperatour ò cò (seposa sen la scoua). Parveia dèlla donna Elisabeth,
vign èl tutegna betg a neir? Igl tger signour castelan sto pir prubabel
veir puspè svido or sia libra bucca — (igl castelan è duront chèls plets,
igls cals èl ò anc santia, comparia davos tiers; el stat non observo e tedla)
partge chel carstgang ò ena bucca scu ena spada (igl castelan tschigna
tiers an rabgia); pos lasch' el a nign, schi dei scu el ò anc davert igls
igls. Ah, co è chèl carstgang nia a mè cunter viglia? Chègl sa ia propa
betg deir — tge tgi èl ò adegna cun la donna Elisabeth? Navot è dretg,
antschev' èlla tge tgi ella viglia. — A mè para tgi cò dèta en' èda ensatge
e chègl ensatge bi. Antant aber, chel tgi fo ad èlla [p. 170] ensatge, a
chèl seia Dia grazious, chèl vign a sacorscher tgi la mia scoua ò er en
mona (smanatscha), chèl vign a catar chint, cura tgi igl tgea igl dola, ia
samposs perchegl betg. Angal schi ia pudèss discorer en' eda cun igl
castelan, chèl pudèss alloura amprender a canoscher mè; a chèl less ia
liger igls levits, tg' el ves avonda per tot la sia vetta.
6. Scena.
Wiborad. Igl castelan zapa se.
Castelan: Vèz ossa fito?
Wiborad (surstada, ma seancoraschèscha dalunga): Ah, ossa igl amprem
stoia far giu igl polver.
Castelan: Ia manètg cun igl voss murmagnear.
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 516 <lb/>
Gisep Demarmels e Banadetg Baltermia <lb/>
gea segl mument vigl' ia discorer cun igl castelan, partge, avant tgi meida <lb/>
glinadi, duess tot essar otraveisa. <lb/>
Giu digl tron Elisabeth giò sto, <lb/>
an sies stagl ia mèz madòlz lise. <lb/>
La carunga perder èlla sto, <lb/>
et ia tschaint oss franc se chell' a me. <lb/>
(Sophia vo giu.) <lb/>
5. Scena. <lb/>
Wiborad, la guardiana, vign cun scoua e porta - patitsch. <lb/>
Wiborad: Spert rabagler en po ansemen, spert! I vei or dapertot, <lb/>
scu vess siva Stg. Baltermia betg gia ple la scoua ainten mang. Glè <lb/>
tutegna ena barvogna! La gliout po deir, tgi ia seia veiramaintg ena <lb/>
tschoffa matta, e chègl am fò en grond mal. Na, chègl lasch' ia betg deir <lb/>
da mè, tar chègl reivigl betg (scoua) et ins sainta tgi igl imperatour sèz <lb/>
an parsunga vigna, — saperlot! Schi fiss betg fatg giu igl polver e scuvo <lb/>
ansemen — la barvogna! (Scoua.) Ja sa betg partertger tge afars tgi igl <lb/>
imperatour ò cò (seposa sen la scoua). Parveia dèlla donna Elisabeth, <lb/>
vign èl tutegna betg a neir? Igl tger signour castelan sto pir prubabel <lb/>
veir puspè svido or sia libra bucca — (igl castelan è duront chèls plets, <lb/>
igls cals èl ò anc santia, comparia davos tiers; el stat non observo e tedla) <lb/>
partge chel carstgang ò ena bucca scu ena spada (igl castelan tschigna <lb/>
tiers an rabgia); pos lasch' el a nign, schi dei scu el ò anc davert igls <lb/>
igls. Ah, co è chèl carstgang nia a mè cunter viglia? Chègl sa ia propa <lb/>
betg deir — tge tgi èl ò adegna cun la donna Elisabeth? Navot è dretg, <lb/>
antschev' èlla tge tgi ella viglia. — A mè para tgi cò dèta en' èda ensatge <lb/>
e chègl ensatge bi. Antant aber, chel tgi fo ad èlla [p. 170] ensatge, a <lb/>
chèl seia Dia grazious, chèl vign a sacorscher tgi la mia scoua ò er en <lb/>
mona (smanatscha), chèl vign a catar chint, cura tgi igl tgea igl dola, ia <lb/>
samposs perchegl betg. Angal schi ia pudèss discorer en' eda cun igl <lb/>
castelan, chèl pudèss alloura amprender a canoscher mè; a chèl less ia <lb/>
liger igls levits, tg' el ves avonda per tot la sia vetta. <lb/>
6. Scena. <lb/>
Wiborad. Igl castelan zapa se. <lb/>
Castelan: Vèz ossa fito? <lb/>
Wiborad (surstada, ma seancoraschèscha dalunga): Ah, ossa igl amprem <lb/>
stoia far giu igl polver. <lb/>
Castelan: Ia manètg cun igl voss murmagnear. </body> </text></TEI>