Band: X

Seite: 511 Zur Bandauswahl

In Band X liegen die Seitenzahlen zwischen I und 777.
Sontga Elisabeth da Thüringen
511
Gottlinde (sasemgia): Mamma — mamma! igl nosch castelan, el vot
bastunar tè, mamma!
Elisabeth …
… … … …
.. … …
Bertha … (ansèman): Seias chièt, unfant!
Cunigunda: Seias chieta Gottlinda!
Trudchen (sedasdont): Mamma, ist te cò?
Cunigunda: Gea, unfants; i davainta navot cun vous oters.
Elisabeth: Vous cunaschèz gio mè, vurdè angal sen mè; ia sung la
Donna Grova, la cala az ò do bleras gedas en toc pang.
Tots dus unfants: Mamma, la signoura Grova!
Cunigunda: Gea, unfants, la signoura Grova. Vurdè igl bung Dia
ò turmèss ella; igl bung Dia ans ò gido.
Elisabeth: Bertha, derva spert igl tias canaster e dò agls unfants en
toc pang; els vignan a veir fom. (Bertha parta or pang.) E vous, donna
Cunigunda, rachintè a mè curt, tge tgi glè davento cun vous. Igl castelan
— oder betg? Ja vi saveir; rachintè a mè spert.
Cunigunda: Gea, bagn igl castelan, nobla signoura! Dia seia ad èl
grazious sen la davosa oura; — igl castelan chègl è en gròp carstgang.
[p. 164] Elisabeth: Tge ègl damai davento? rachintè a mè spert, nous
stuvagn anavant.
Cunigunda: Oz bagn marvegl, avant tgi fètscha de, niva el tar nous.
Strousch tgi èl veva pitgia ved la porta d' tgesa, avant tgi ia vigna da
derveir chella, era ella schon sfratged' aint. Igls amprems pleds èn stos,
ia duess inmediat paier or igl tschains. Nonpodent ia chel mument igl
paier, ò èl dalunga antschet a smaladeir e zacrager. — Dia pardunga ad
el sen l' oter mond; el catscheva igl sies tgang, il neir Vodan, sen mè
ed igls mies unfants, igls cals stuvevan neir an ena tala maniera ord' sies
letgèt. An schanuglias vainsa ruia per grazia; cò ò el do o mè cun la
giaschla ainten la fatscha. —
Gottlinde: Ed a mè er.
Trudchen: Er a mè, varda co — (mossa ve igl mang a Bertha).
Elisabeth: Gist Dia! Pardunga a chel miserabel! Vous povers unfants!
Cunigunda: E cur' tgi nous bargivan, ans òl tgapo e pato, scu tgi
eran, or an totta burasca. Anfignan igl got è èl nia siva cun la giaschla,
lò am ò el smanatschea, tgi el vigna ans bastunar mè ed igls unfants
sen la mort, pispert tgi nous turnan. — Vigna Dia ena èda agl pardunar!
(bragia).
Unfants: Mamma, giainsa nous a tgesa?
Cunigunda (zucagiont): Nous dastgagn betg.
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> Sontga Elisabeth da Thüringen <lb/>
511 <lb/>
Gottlinde (sasemgia): Mamma — mamma! igl nosch castelan, el vot <lb/>
bastunar tè, mamma! <lb/>
Elisabeth … <lb/>
… … … … <lb/>
.. … … <lb/>
Bertha … (ansèman): Seias chièt, unfant! <lb/>
Cunigunda: Seias chieta Gottlinda! <lb/>
Trudchen (sedasdont): Mamma, ist te cò? <lb/>
Cunigunda: Gea, unfants; i davainta navot cun vous oters. <lb/>
Elisabeth: Vous cunaschèz gio mè, vurdè angal sen mè; ia sung la <lb/>
Donna Grova, la cala az ò do bleras gedas en toc pang. <lb/>
Tots dus unfants: Mamma, la signoura Grova! <lb/>
Cunigunda: Gea, unfants, la signoura Grova. Vurdè igl bung Dia <lb/>
ò turmèss ella; igl bung Dia ans ò gido. <lb/>
Elisabeth: Bertha, derva spert igl tias canaster e dò agls unfants en <lb/>
toc pang; els vignan a veir fom. (Bertha parta or pang.) E vous, donna <lb/>
Cunigunda, rachintè a mè curt, tge tgi glè davento cun vous. Igl castelan <lb/>
— oder betg? Ja vi saveir; rachintè a mè spert. <lb/>
Cunigunda: Gea, bagn igl castelan, nobla signoura! Dia seia ad èl <lb/>
grazious sen la davosa oura; — igl castelan chègl è en gròp carstgang. <lb/>
[p. 164] Elisabeth: Tge ègl damai davento? rachintè a mè spert, nous <lb/>
stuvagn anavant. <lb/>
Cunigunda: Oz bagn marvegl, avant tgi fètscha de, niva el tar nous. <lb/>
Strousch tgi èl veva pitgia ved la porta d' tgesa, avant tgi ia vigna da <lb/>
derveir chella, era ella schon sfratged' aint. Igls amprems pleds èn stos, <lb/>
ia duess inmediat paier or igl tschains. Nonpodent ia chel mument igl <lb/>
paier, ò èl dalunga antschet a smaladeir e zacrager. — Dia pardunga ad <lb/>
el sen l' oter mond; el catscheva igl sies tgang, il neir Vodan, sen mè <lb/>
ed igls mies unfants, igls cals stuvevan neir an ena tala maniera ord' sies <lb/>
letgèt. An schanuglias vainsa ruia per grazia; cò ò el do o mè cun la <lb/>
giaschla ainten la fatscha. — <lb/>
Gottlinde: Ed a mè er. <lb/>
Trudchen: Er a mè, varda co — (mossa ve igl mang a Bertha). <lb/>
Elisabeth: Gist Dia! Pardunga a chel miserabel! Vous povers unfants! <lb/>
Cunigunda: E cur' tgi nous bargivan, ans òl tgapo e pato, scu tgi <lb/>
eran, or an totta burasca. Anfignan igl got è èl nia siva cun la giaschla, <lb/>
lò am ò el smanatschea, tgi el vigna ans bastunar mè ed igls unfants <lb/>
sen la mort, pispert tgi nous turnan. — Vigna Dia ena èda agl pardunar! <lb/>
(bragia). <lb/>
Unfants: Mamma, giainsa nous a tgesa? <lb/>
Cunigunda (zucagiont): Nous dastgagn betg. </body> </text></TEI>