Band: X

Seite: 510 Zur Bandauswahl

In Band X liegen die Seitenzahlen zwischen I und 777.
510 Gisep Demarmels e Banadetg Baltermia
Cunigunda: Seias angal chieta, Trudchen, co vign el franc betg,
nous ischan co fitg bagn zupadas, ed er nign carstgang risegia da nigr
ord' tgesa an ena tala ora, — nonstovènt.
Gottlinde: Partgè giainsa betg er nous a tgesa?
Trudchen: Gea, mamma, te vesas ampurmess a nous bèls tarmagls!
Cunigunda: O, igls mies tgers unfants — nous dastgagn betg eir a
tgesa, igl nosch castelan ans ò scumando, el niss ans bastunar senla mort.
Ossa aber, unfants, amblidè chegl e durmi en po. Igl anghel partigirader
vign az dar la paia, schi ischas obedevels. Scheia, igls mies pitschens,
ni angal nò stagn cunter vossa mamma. O bung Dia, te ast chito per
vievas et orfens, nign passler croda giu digl tetg sainza tia voluntad, te
canoschas er igls mies basigns. Tar te cloma ia cun fidanza, protegia e
spendra nous. O, varda co igls povers verms! Els òn navot da magler.
Tarmetta igl ties anghel, tarmetta da tschiel confiert. — O Dia seia ludo,
igls pitschens dorman — els dorman stagn, la lunga veia igls ò stanclanto.
O nissan po igls anghelets agls consolar an igl sies sema (fracasch davos
las colissas). Tge è chegl? Ia saint pass — Totpussant Dia, schi fiss
igl castelan. Ia sa betg — dastg betg fugir. Ia untgesch betg e pudess
er betg eir pi gliunsch; damai viglia ia mureir cun igls mies unfants, e
murent viglia ia anc igls struclar cunter igl mies cor matern. O Dia!
Tge duessa ia far? Els vignan, ia vi am mettar a durmeir.
[p. 163] 2. Scena.
Chels d' avant. Grova. Elisabeth raschunga cun la sia cameriera Bertha
davos las colissas.
Elisabeth: Cò en giò igls zaps cler vasevels, cò stonigl essar fugias.
O tge povra gliout!
Bertha: Gea, gea, parfign zaps d' unfants vei' ia chi ainten l' erva.
Elisabeth: O veh, la povra donna, igls povers unfants! Noua pon
els bagn essar? Vea, Bertha, nous lagn suandar igls fastez pianavant
(zapan se). O Dia! tge veia ia? Bertha!
Bertha: Veiramaintg, gea, cò enigl!
Elisabeth: Mèngia tard, èls en morts della fom; oder dormigl las
povras createiras? … Dabot, dabot agid! (scassa Cunigunda): Cunigunda, —
donna Cunigunda! Per l' amour de Dia, az dasdè se — ia mor della
temma, az dasdè se — donna Cunigunda!
Cunigunda: Tge ègl damai? Tgi ègl bagn co? Tgi ischas vous?
Elisabeth: Ia sung Elisabeth, la cala vous numnèz signoura e mamma
digl paeis.
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 510 Gisep Demarmels e Banadetg Baltermia <lb/>
Cunigunda: Seias angal chieta, Trudchen, co vign el franc betg, <lb/>
nous ischan co fitg bagn zupadas, ed er nign carstgang risegia da nigr <lb/>
ord' tgesa an ena tala ora, — nonstovènt. <lb/>
Gottlinde: Partgè giainsa betg er nous a tgesa? <lb/>
Trudchen: Gea, mamma, te vesas ampurmess a nous bèls tarmagls! <lb/>
Cunigunda: O, igls mies tgers unfants — nous dastgagn betg eir a <lb/>
tgesa, igl nosch castelan ans ò scumando, el niss ans bastunar senla mort. <lb/>
Ossa aber, unfants, amblidè chegl e durmi en po. Igl anghel partigirader <lb/>
vign az dar la paia, schi ischas obedevels. Scheia, igls mies pitschens, <lb/>
ni angal nò stagn cunter vossa mamma. O bung Dia, te ast chito per <lb/>
vievas et orfens, nign passler croda giu digl tetg sainza tia voluntad, te <lb/>
canoschas er igls mies basigns. Tar te cloma ia cun fidanza, protegia e <lb/>
spendra nous. O, varda co igls povers verms! Els òn navot da magler. <lb/>
Tarmetta igl ties anghel, tarmetta da tschiel confiert. — O Dia seia ludo, <lb/>
igls pitschens dorman — els dorman stagn, la lunga veia igls ò stanclanto. <lb/>
O nissan po igls anghelets agls consolar an igl sies sema (fracasch davos <lb/>
las colissas). Tge è chegl? Ia saint pass — Totpussant Dia, schi fiss <lb/>
igl castelan. Ia sa betg — dastg betg fugir. Ia untgesch betg e pudess <lb/>
er betg eir pi gliunsch; damai viglia ia mureir cun igls mies unfants, e <lb/>
murent viglia ia anc igls struclar cunter igl mies cor matern. O Dia! <lb/>
Tge duessa ia far? Els vignan, ia vi am mettar a durmeir. <lb/>
[p. 163] 2. Scena. <lb/>
Chels d' avant. Grova. Elisabeth raschunga cun la sia cameriera Bertha <lb/>
davos las colissas. <lb/>
Elisabeth: Cò en giò igls zaps cler vasevels, cò stonigl essar fugias. <lb/>
O tge povra gliout! <lb/>
Bertha: Gea, gea, parfign zaps d' unfants vei' ia chi ainten l' erva. <lb/>
Elisabeth: O veh, la povra donna, igls povers unfants! Noua pon <lb/>
els bagn essar? Vea, Bertha, nous lagn suandar igls fastez pianavant <lb/>
(zapan se). O Dia! tge veia ia? Bertha! <lb/>
Bertha: Veiramaintg, gea, cò enigl! <lb/>
Elisabeth: Mèngia tard, èls en morts della fom; oder dormigl las <lb/>
povras createiras? … Dabot, dabot agid! (scassa Cunigunda): Cunigunda, — <lb/>
donna Cunigunda! Per l' amour de Dia, az dasdè se — ia mor della <lb/>
temma, az dasdè se — donna Cunigunda! <lb/>
Cunigunda: Tge ègl damai? Tgi ègl bagn co? Tgi ischas vous? <lb/>
Elisabeth: Ia sung Elisabeth, la cala vous numnèz signoura e mamma <lb/>
digl paeis. </body> </text></TEI>