Band: X

Seite: 413 Zur Bandauswahl

In Band X liegen die Seitenzahlen zwischen I und 777.
Il Biviano
413
E trais matettas da presenza
Ci figurévan l' inucenza
Cun flurs an magn, cun flurs an testa
Fagévan alla spusa festa,
La quala, ad ellas dalung zîva,
A bratg al manaspusa niva;
Seguiva poi la parantella
Dal spus e spusa, e zîva quella
L' antìera gronda cumpagnéa
Ci occupéva tot la véa.
La spusa bitg sainz' eleganza
Vastiva verd, culur speranza;
Söl stomi stéva 'na rosa alva,
Aint al fazügl 'na panza d' malva;
Antúern la testa 'na cucarda,
Cadagna d' ambra a la nizzarda;
'Na
glúa d' argient aint las triciólas,
Ed uracigns lungs scu bargiólas
Cumplivan l' urnamaint da spusa
Fagiónd da bella nir famusa. —
Sön som baselgia a banda snästra
[p. 53] Piéva platz an banca èxtra
La spusa, mentre al cavaliér
Gev' aint pü' n gió an ün spallier.
Da banda dretga an post savrè
Gev' aint al spus scu üsitè.
Söl chor cantév' or dal salmét
La giuvantüra quel düet
Ci tratta sura al matrimoni
Andu ci Dia lè 'l testimoni:
„Dio è il Testimonio
Che gli è il Matrimonio
Stato molto aggradito
Stante l' ha instituito,
E promesse fa ancor
Di volerlo benedire
E di farlo riuscire
A sua gloria ed onor,
Se a lui si dà il cor;
Ognun però — osservi ciò.“
Allura niva fatg la preggia
E tratg baign ferm per la cureggia,
E cun esaimpels baign palpábels
Musè ci matrimonis stabels
As sò bitg 'vair nì cul bastugn,
Nì cun blastemmas, nì cacugn;
Ci vot bugn cor, virtüt e pesch,
[p. 54] Sciò ci l' amur davainta esch.
La preggia géva vi ün po lung,
Al têst tgünéva bitg dalung,
Ma cur ci „ámen“ niva ditg
Spicéva al manaspusa bitg;
El géva sö, cumplimantéva
La spusa, e poi a la manéva
Davant al chor e niva in gió,
El spus er el 's lascéva nò.
La spusa e 'l spus óssa daspèra
Pansè ci tgaira da bell' èra!
'Na tgaira forsa da filister,
Ma päch impôrta, al schiur manister
As avanzéva cul si códasch
Pel 's dumandér schi 's honn gugént,
Schi liér is votan permanént;
E zîva raspondìa caschè,
Al spus piéva dal gilè
Anêls plagès aint bêl parpìera
E' ls mittev' aint cun tot manìera
Nel spusarign da la si spusa
Ci riéva or sot ün po cunfusa.
Al réveréndo déva allura
Al magn al spus e a la signura,
Als benedíva, als esurtéva
Mantégner 'dögna baign vüdéda
[p. 55] D' amur la flamma, e la prumessa

Cò fatga an si presenza stessa.
Cur ci' l maníster véa tgünè,
Al manaspusa ulzéva al pé
E geva sö, manéva túerna
La spusa a pôst an totta fúerma;
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> Il Biviano <lb/>
413 <lb/>
E trais matettas da presenza <lb/>
Ci figurévan l' inucenza <lb/>
Cun flurs an magn, cun flurs an testa <lb/>
Fagévan alla spusa festa, <lb/>
La quala, ad ellas dalung zîva, <lb/>
A bratg al manaspusa niva; <lb/>
Seguiva poi la parantella <lb/>
Dal spus e spusa, e zîva quella <lb/>
L' antìera gronda cumpagnéa <lb/>
Ci occupéva tot la véa. <lb/>
La spusa bitg sainz' eleganza <lb/>
Vastiva verd, culur speranza; <lb/>
Söl stomi stéva 'na rosa alva, <lb/>
Aint al fazügl 'na panza d' malva; <lb/>
Antúern la testa 'na cucarda, <lb/>
Cadagna d' ambra a la nizzarda; <lb/>
'Na <lb/>
glúa d' argient aint las triciólas, <lb/>
Ed uracigns lungs scu bargiólas <lb/>
Cumplivan l' urnamaint da spusa <lb/>
Fagiónd da bella nir famusa. — <lb/>
Sön som baselgia a banda snästra <lb/>
[p. 53] Piéva platz an banca èxtra <lb/>
La spusa, mentre al cavaliér <lb/>
Gev' aint pü' n gió an ün spallier. <lb/>
Da banda dretga an post savrè <lb/>
Gev' aint al spus scu üsitè. <lb/>
Söl chor cantév' or dal salmét <lb/>
La giuvantüra quel düet <lb/>
Ci tratta sura al matrimoni <lb/>
Andu ci Dia lè 'l testimoni: <lb/>
„Dio è il Testimonio <lb/>
Che gli è il Matrimonio <lb/>
Stato molto aggradito <lb/>
Stante l' ha instituito, <lb/>
E promesse fa ancor <lb/>
Di volerlo benedire <lb/>
E di farlo riuscire <lb/>
A sua gloria ed onor, <lb/>
Se a lui si dà il cor; <lb/>
Ognun però — osservi ciò.“ <lb/>
Allura niva fatg la preggia <lb/>
E tratg baign ferm per la cureggia, <lb/>
E cun esaimpels baign palpábels <lb/>
Musè ci matrimonis stabels <lb/>
As sò bitg 'vair nì cul bastugn, <lb/>
Nì cun blastemmas, nì cacugn; <lb/>
Ci vot bugn cor, virtüt e pesch, <lb/>
[p. 54] Sciò ci l' amur davainta esch. <lb/>
La preggia géva vi ün po lung, <lb/>
Al têst tgünéva bitg dalung, <lb/>
Ma cur ci „ámen“ niva ditg <lb/>
Spicéva al manaspusa bitg; <lb/>
El géva sö, cumplimantéva <lb/>
La spusa, e poi a la manéva <lb/>
Davant al chor e niva in gió, <lb/>
El spus er el 's lascéva nò. <lb/>
La spusa e 'l spus óssa daspèra <lb/>
Pansè ci tgaira da bell' èra! <lb/>
'Na tgaira forsa da filister, <lb/>
Ma päch impôrta, al schiur manister <lb/>
As avanzéva cul si códasch <lb/>
Pel 's dumandér schi 's honn gugént, <lb/>
Schi liér is votan permanént; <lb/>
E zîva raspondìa caschè, <lb/>
Al spus piéva dal gilè <lb/>
Anêls plagès aint bêl parpìera <lb/>
E' ls mittev' aint cun tot manìera <lb/>
Nel spusarign da la si spusa <lb/>
Ci riéva or sot ün po cunfusa. <lb/>
Al réveréndo déva allura <lb/>
Al magn al spus e a la signura, <lb/>
Als benedíva, als esurtéva <lb/>
Mantégner 'dögna baign vüdéda <lb/>
[p. 55] D' amur la flamma, e la prumessa <lb/>
… <lb/>
Cò fatga an si presenza stessa. <lb/>
Cur ci' l maníster véa tgünè, <lb/>
Al manaspusa ulzéva al pé <lb/>
E geva sö, manéva túerna <lb/>
La spusa a pôst an totta fúerma; </body> </text></TEI>