648 Jacobus Antonius Vulpius et Jacobus Dorta
malas, per taunt il cour dals iffaunts dalla glieud ais plain dad aint els
da vœglia da mal far.
12. Perche chia 'l pecchiader fa mal cent voutas, è pür la paina
l' ais prolungunada: impro sai eug eir chia bain vain ad ir cun quels chi
5 temmen Deis, perche els revereschen sia fatscha.
13. E chia bain nun vain ad ir cu 'l umpi, è ch' el nun vain à
prolungunar seis dids, chi vegnen à passar via sco la sumbriva: siand ch' el
nun reverescha la fatscha da Dieu.
14. Qua ais üna vanità chi dvainta sur terra: cioè, chia qua sun
10 jüsts, als quals scuntra segund l' ouvra dal empi: è qua sun empis, als
quals scuntra segund l' ouvra dals jüsts. Eug nhai dit ch' eir quaist ais
vanità.
15. Per quai nhai eug ludâ l' allegreza: siand chia 'l crastiaun nun
ha auter bön suot il sulai, co da mangiar, è da baiver, è da star leiger:
15 è quaist ais quai ch' el, cun sia fadia, ha per impraist als dids da sia vita,
chia Deis l' ha dat suot il sulai.
16. Cur eug nhai rendü meis cour à cognuoscher sapienza, & à vair
las fatschendas chi s' faun sur la terra: [perche ne di ne nott quel meis
cour nun veza sœnn da seis öls.]
20 17. Schi nhai eug vis, quant à tuot las ouvras da Dieu, chia 'l
crastiaun nun pò chiapir las ouvras chi s' faun suot il sulai: intuorn las
qualas el sa sfadaja, las cerchiand, è nu las chiatta: è schabain chia 'l
sabi disch d' havair cognoscenza, nun las pô 'l però chiattar.
CAP. IX.
25 Salomon metta ch' in bleras chiausas giaja cu 'l bun sco cu 'l mal. Giüdair cun
allegreza è recognoscenza ils duns da Dieu, è drizar oura sia vocatiu[n] indret,
remettand l' event à Dieu. Il laud dalla sapienza.
1. PErche eug nhai tût tuot quaistas chiausas à cour, eir per declarar
tuot quaist: co 'ls jüsts, é 'ls sabis, è lur fats, essendo in il maun da
30 Dieu, schi nun cognoschan ils crastiauns ne l' amur, ne l' ödi: tuot ais
avant els.
2. Tuottas chiausas scuntran ingualmaing à tuots: ün medem accident
scuntra al jüst, & al empi: al bun è nett, & al malnet: à chi sacrificha,
& à chi nun sacrificha: sco ais il bun, tal ais il pecchiader: tal chi jüra,
35 sco chi tema da jürar.
3. Quaist ais üna chiausa molesta, taunter tuot quellas chi s' faun
suot il sulai, ch' ün medem accident scuntra à tuots: & eir, chia taunt ils
iffaunts dals crastiauns sun in vita, schi ais lur cour plain d' mal, ed haun
nardà in il cour: è davo quai, vaun els pro 'ls morts.
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 648 Jacobus Antonius Vulpius et Jacobus Dorta <lb/>
malas, per taunt il cour dals iffaunts dalla glieud ais plain dad aint els <lb/>
da vœglia da mal far. <lb/>
12. Perche chia 'l pecchiader fa mal cent voutas, è pür la paina <lb/>
l' ais prolungunada: impro sai eug eir chia bain vain ad ir cun quels chi <lb/>
5 temmen Deis, perche els revereschen sia fatscha. <lb/>
13. E chia bain nun vain ad ir cu 'l umpi, è ch' el nun vain à <lb/>
prolungunar seis dids, chi vegnen à passar via sco la sumbriva: siand ch' el <lb/>
nun reverescha la fatscha da Dieu. <lb/>
14. Qua ais üna vanità chi dvainta sur terra: cioè, chia qua sun <lb/>
10 jüsts, als quals scuntra segund l' ouvra dal empi: è qua sun empis, als <lb/>
quals scuntra segund l' ouvra dals jüsts. Eug nhai dit ch' eir quaist ais <lb/>
vanità. <lb/>
15. Per quai nhai eug ludâ l' allegreza: siand chia 'l crastiaun nun <lb/>
ha auter bön suot il sulai, co da mangiar, è da baiver, è da star leiger: <lb/>
15 è quaist ais quai ch' el, cun sia fadia, ha per impraist als dids da sia vita, <lb/>
chia Deis l' ha dat suot il sulai. <lb/>
16. Cur eug nhai rendü meis cour à cognuoscher sapienza, & à vair <lb/>
las fatschendas chi s' faun sur la terra: [perche ne di ne nott quel meis <lb/>
cour nun veza sœnn da seis öls.] <lb/>
20 17. Schi nhai eug vis, quant à tuot las ouvras da Dieu, chia 'l <lb/>
crastiaun nun pò chiapir las ouvras chi s' faun suot il sulai: intuorn las <lb/>
qualas el sa sfadaja, las cerchiand, è nu las chiatta: è schabain chia 'l <lb/>
sabi disch d' havair cognoscenza, nun las pô 'l però chiattar. <lb/>
CAP. IX. <lb/>
25 Salomon metta ch' in bleras chiausas giaja cu 'l bun sco cu 'l mal. Giüdair cun <lb/>
allegreza è recognoscenza ils duns da Dieu, è drizar oura sia vocatiu[n] indret, <lb/>
remettand l' event à Dieu. Il laud dalla sapienza. <lb/>
1. PErche eug nhai tût tuot quaistas chiausas à cour, eir per declarar <lb/>
tuot quaist: co 'ls jüsts, é 'ls sabis, è lur fats, essendo in il maun da <lb/>
30 Dieu, schi nun cognoschan ils crastiauns ne l' amur, ne l' ödi: tuot ais <lb/>
avant els. <lb/>
2. Tuottas chiausas scuntran ingualmaing à tuots: ün medem accident <lb/>
scuntra al jüst, & al empi: al bun è nett, & al malnet: à chi sacrificha, <lb/>
& à chi nun sacrificha: sco ais il bun, tal ais il pecchiader: tal chi jüra, <lb/>
35 sco chi tema da jürar. <lb/>
3. Quaist ais üna chiausa molesta, taunter tuot quellas chi s' faun <lb/>
suot il sulai, ch' ün medem accident scuntra à tuots: & eir, chia taunt ils <lb/>
iffaunts dals crastiauns sun in vita, schi ais lur cour plain d' mal, ed haun <lb/>
nardà in il cour: è davo quai, vaun els pro 'ls morts. </body> </text></TEI>