596 Andrea Mohr
custabs da stampa grands e pitschens alchüns pacs exercizis per imprender
a custabgiar ed a leger, il Bap - nos, la credentscha, ün' uraziun comüna e
l' avis al magister da scola, da far pronunziar cler tuots ils custabs, vocals
e diftongs, pustüt il l, il g ed il s, acio cha' ls infants non vegnan a balbegiar.
5 … Quaista sia Taefla avaiva Bivrun fat stampar in romantsch, per
cha' ls infants da pitschen in sü imprendan ad urar in nos linguach, allura
eir a savair leger. Tenor ils reformaturs dovaiva l' idiom matern esser al
pövel seis idiom sanch.
Usche as comprova Bivrun tras publicaziun da sia Taefla, sco eir
10 tras traducziun del catechisem sco fidel preceptur del pövel ladin, schi amo
plü con que, ch' el tradüa e fa a seis cuost squitschar il nov Testamaint
da nos Segner Jesu Cristo in romantsch, l' an 1560 1). El para, pro
sia traducziun d' avair profittà della classica versiun latina, fatta e publichada
… l' an 1556 da Castellio. Dal Testamaint da Bivrun avains tras
15 L. Papa nel an 1607 üna seguonda ediziun.
Nella prefaziun da seis nov Testamaint ladin declera Bivrun, d' esser
a tala difficila impraisa stat incuraschà, schi intgnü da Filip Gallicius e
d' oters „frars“ plüs. Gallicius neir non manca, in cuort excurs, miss in
testa della traducziun, con commovants pleds da la recommandar. El
20 scriva: „Mu huossa ho deus, par sia buntæd astastdô sü l'g spiert d' ün
nos hum, dalg illatrô, e bain sappiant Jacobi Biffrun ù Tüschet, aquæl es
do taunta scijntia, chel ho (sco tü uais aqui) l'g sês sainc plêd ilg nos
launguaick ardüt, cun plü cuorts plêds, ed adestrezza, co eau haues pudieu
crair, che s' haues pudieu fer. Par quæl nus tuots dain ingrazchier dieu,
25 quæl chi amiauelmang huossa fauella cun nus igl nos plêd, sco el er in
tuots oters paija[i]s fò. Et er sauair grô ed dêgnamaing luder … aquel dit
nos hum, schi bain gio el nu scherchia lôd da nus, ma sul da deus. Pür
uus ligiais aquè ed inprandais cun uos œilgs à uair chi uos saluêdar saia,
e che aquel cun sia sanchia buochia amuossa.“
30 Oravant alla traducziun sta eir la remarcabla, degna prefaziun da
Bivrun svessa e sia excellenta traducziun ladina d' ün excurs d' Erasmo da
Rotterdam davart il möd da leger il pled da Dieu e davart il guadagn
ch' ün da quel possa far, in conclusiun finalmaing illustra perfin col nom
da Leo X, sco Erasmus disch, il plü grand pastur della baselgia.
35 Indisputabelmaing ha Bivrun con quaista sia traducziun del nov
Testamaint in ladin procurà alla reformaziun dadaint munts l' indispensabel
appoggi e fondamaint, usche ch' ella s' ha eir pro nus podü consolidar
e 's
1) Bifrun Jachiam. L' nuof sainc Testamaint da nos Signer Jesu Christi,
prais our delg Latin et our d' oters languax et huossa da nœv mis in Arumaunsch.
… Schquischo ilg an 1560.
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 596 Andrea Mohr <lb/>
custabs da stampa grands e pitschens alchüns pacs exercizis per imprender <lb/>
a custabgiar ed a leger, il Bap - nos, la credentscha, ün' uraziun comüna e <lb/>
l' avis al magister da scola, da far pronunziar cler tuots ils custabs, vocals <lb/>
e diftongs, pustüt il l, il g ed il s, acio cha' ls infants non vegnan a balbegiar. <lb/>
5 … Quaista sia Taefla avaiva Bivrun fat stampar in romantsch, per <lb/>
cha' ls infants da pitschen in sü imprendan ad urar in nos linguach, allura <lb/>
eir a savair leger. Tenor ils reformaturs dovaiva l' idiom matern esser al <lb/>
pövel seis idiom sanch. <lb/>
Usche as comprova Bivrun tras publicaziun da sia Taefla, sco eir <lb/>
10 tras traducziun del catechisem sco fidel preceptur del pövel ladin, schi amo <lb/>
plü con que, ch' el tradüa e fa a seis cuost squitschar il nov Testamaint <lb/>
da nos Segner Jesu Cristo in romantsch, l' an 1560 1). El para, pro <lb/>
sia traducziun d' avair profittà della classica versiun latina, fatta e publichada <lb/>
… l' an 1556 da Castellio. Dal Testamaint da Bivrun avains tras <lb/>
15 L. Papa nel an 1607 üna seguonda ediziun. <lb/>
Nella prefaziun da seis nov Testamaint ladin declera Bivrun, d' esser <lb/>
a tala difficila impraisa stat incuraschà, schi intgnü da Filip Gallicius e <lb/>
d' oters „frars“ plüs. Gallicius neir non manca, in cuort excurs, miss in <lb/>
testa della traducziun, con commovants pleds da la recommandar. El <lb/>
20 scriva: „Mu huossa ho deus, par sia buntæd astastdô sü l'g spiert d' ün <lb/>
nos hum, dalg illatrô, e bain sappiant Jacobi Biffrun ù Tüschet, aquæl es <lb/>
do taunta scijntia, chel ho (sco tü uais aqui) l'g sês sainc plêd ilg nos <lb/>
launguaick ardüt, cun plü cuorts plêds, ed adestrezza, co eau haues pudieu <lb/>
crair, che s' haues pudieu fer. Par quæl nus tuots dain ingrazchier dieu, <lb/>
25 quæl chi amiauelmang huossa fauella cun nus igl nos plêd, sco el er in <lb/>
tuots oters paija[i]s fò. Et er sauair grô ed dêgnamaing luder … aquel dit <lb/>
nos hum, schi bain gio el nu scherchia lôd da nus, ma sul da deus. Pür <lb/>
uus ligiais aquè ed inprandais cun uos œilgs à uair chi uos saluêdar saia, <lb/>
e che aquel cun sia sanchia buochia amuossa.“ <lb/>
30 Oravant alla traducziun sta eir la remarcabla, degna prefaziun da <lb/>
Bivrun svessa e sia excellenta traducziun ladina d' ün excurs d' Erasmo da <lb/>
Rotterdam davart il möd da leger il pled da Dieu e davart il guadagn <lb/>
ch' ün da quel possa far, in conclusiun finalmaing illustra perfin col nom <lb/>
da Leo X, sco Erasmus disch, il plü grand pastur della baselgia. <lb/>
35 Indisputabelmaing ha Bivrun con quaista sia traducziun del nov <lb/>
Testamaint in ladin procurà alla reformaziun dadaint munts l' indispensabel <lb/>
appoggi e fondamaint, usche ch' ella s' ha eir pro nus podü consolidar <lb/>
e 's <lb/>
1) Bifrun Jachiam. L' nuof sainc Testamaint da nos Signer Jesu Christi, <lb/>
prais our delg Latin et our d' oters languax et huossa da nœv mis in Arumaunsch. <lb/>
… Schquischo ilg an 1560. </body> </text></TEI>