L' Orfna da Segl u l' Inozainta
505
cha 'l saung gutaiva gio per terra, con ün sbreg anguschagius clamett
'la:

misericordia, hegias compassiun, am mazzais, lasche 'm gio, schi eau sun
la ledra.
Ma 'l güdisch fet segn al bojer dalla tgnair auncha suspaisa, e la
domandet: Inua avais zuppo la monaida invuleda?
O, la povretta nun podet respuonder, perche ella as' vaiva persa - vi,
e vzand que il güdisch fet segn al bojer dalla lascher gio.
Nus la sliettans our, ed ün dels mess da saung ed eau la portettans
… sün sieu let d' stram.
Eau curit a clamer ma duonna, chi avet chüra d' ella, e dascus, la
not, la portettans ün po d' brouda e spaisa choda, inpè da paun ed ova,
sco hè uorden dalla der, ed eir dascus, la portetans ün let suot, ün cuschin
ed üna coverta. Her, Venderdi Duona Deta sia amda ais gnida per la
vair, ma eau avet uorden da la lascher con ella be ün' ura.
Ed uossa que cha vegn as dir, as arouv in amur da Dieu, da nun
dir ad orma vivainta, savais! perche scha que gniss a savair, schi nun
perdess bè ma plazza, ma gniss sgür e tschert eir chastio sün la vita.
Quaista not passeda, circa vers las dêsch, güsta cha avaiva invido
la linterna, e am pinnaiva, per ir a porter a Annigna e a ma duonna ün
po d' schoppa choda, vzet a gnir qualchün in mieu sulêr. Que eira Sar
Peider Brusaun. El am suplichet cols mauns insembel, dal lascher ir con
mè nella preschun tar Annigna, el m' offrit monaida, ch' eau nun acceptet,
ma eau am fet taunt pcho e conpassiun da que pover giuven, ch' eau
stüzzet la linterna, piglet tiers mieu grand capput, e suot quel, tuots duos
insembel gettans nella preschun! Ma duonna ed eau gnittans a chesa, ed
eau al laschet sulet con Annigna fin las trais la damaun! O, que füt ün
revair, ed üna separaziun traunter els duos, chi 'm rumpet eir a me il
cour, e sajas sgürs, e craje 'm cha Sar Peider e Annigna as amman
bain pü, chi bè sco suvrins.
Quaista damaun, cura ch' eau la portet darcho spaisa choda, inpê da
paun ed ova, am sorriand sco ün aungel, la povretta am ingrazchet tauut
da cour, cha 'm gnittan ils ögls cregns, e durante tuot il temp ch' eau
stet lo con ella, eir' la containta e am tschantschet sorriand, sch' eir ch' ella,
dalla granda dulur, chi la faun las plejas, tagledas - aint dallas cordas, sün
la vita, nun as po smuanter, e ch' ella so bain, cha dalun ch' ella saro ün
po remissa, gnaro 'la darcho missa alla tortura, per la fer confesser, inua
ch' ella ho zuppo la monaida, ch' ella ho confesso d' avair „ella“ invulo.
E pür memma, craje' m, as vus suos-ch … as dir, eau sun quasi sgür
e persvas cha la povra creatüra ais inozainta, qualchün oter sgür ho comiss
l' invöl, ed eau he bain vis, cha pü d' ün dels güdischs sun eir els nel dubi.
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> L' Orfna da Segl u l' Inozainta <lb/>
505 <lb/>
cha 'l saung gutaiva gio per terra, con ün sbreg anguschagius clamett <lb/>
'la: <lb/>
… <lb/>
misericordia, hegias compassiun, am mazzais, lasche 'm gio, schi eau sun <lb/>
la ledra. <lb/>
Ma 'l güdisch fet segn al bojer dalla tgnair auncha suspaisa, e la <lb/>
domandet: Inua avais zuppo la monaida invuleda? <lb/>
O, la povretta nun podet respuonder, perche ella as' vaiva persa - vi, <lb/>
e vzand que il güdisch fet segn al bojer dalla lascher gio. <lb/>
Nus la sliettans our, ed ün dels mess da saung ed eau la portettans <lb/>
… sün sieu let d' stram. <lb/>
Eau curit a clamer ma duonna, chi avet chüra d' ella, e dascus, la <lb/>
not, la portettans ün po d' brouda e spaisa choda, inpè da paun ed ova, <lb/>
sco hè uorden dalla der, ed eir dascus, la portetans ün let suot, ün cuschin <lb/>
ed üna coverta. Her, Venderdi Duona Deta sia amda ais gnida per la <lb/>
vair, ma eau avet uorden da la lascher con ella be ün' ura. <lb/>
Ed uossa que cha vegn as dir, as arouv in amur da Dieu, da nun <lb/>
dir ad orma vivainta, savais! perche scha que gniss a savair, schi nun <lb/>
perdess bè ma plazza, ma gniss sgür e tschert eir chastio sün la vita. <lb/>
Quaista not passeda, circa vers las dêsch, güsta cha avaiva invido <lb/>
la linterna, e am pinnaiva, per ir a porter a Annigna e a ma duonna ün <lb/>
po d' schoppa choda, vzet a gnir qualchün in mieu sulêr. Que eira Sar <lb/>
Peider Brusaun. El am suplichet cols mauns insembel, dal lascher ir con <lb/>
mè nella preschun tar Annigna, el m' offrit monaida, ch' eau nun acceptet, <lb/>
ma eau am fet taunt pcho e conpassiun da que pover giuven, ch' eau <lb/>
stüzzet la linterna, piglet tiers mieu grand capput, e suot quel, tuots duos <lb/>
insembel gettans nella preschun! Ma duonna ed eau gnittans a chesa, ed <lb/>
eau al laschet sulet con Annigna fin las trais la damaun! O, que füt ün <lb/>
revair, ed üna separaziun traunter els duos, chi 'm rumpet eir a me il <lb/>
cour, e sajas sgürs, e craje 'm cha Sar Peider e Annigna as amman <lb/>
bain pü, chi bè sco suvrins. <lb/>
Quaista damaun, cura ch' eau la portet darcho spaisa choda, inpê da <lb/>
paun ed ova, am sorriand sco ün aungel, la povretta am ingrazchet tauut <lb/>
da cour, cha 'm gnittan ils ögls cregns, e durante tuot il temp ch' eau <lb/>
stet lo con ella, eir' la containta e am tschantschet sorriand, sch' eir ch' ella, <lb/>
dalla granda dulur, chi la faun las plejas, tagledas - aint dallas cordas, sün <lb/>
la vita, nun as po smuanter, e ch' ella so bain, cha dalun ch' ella saro ün <lb/>
po remissa, gnaro 'la darcho missa alla tortura, per la fer confesser, inua <lb/>
ch' ella ho zuppo la monaida, ch' ella ho confesso d' avair „ella“ invulo. <lb/>
E pür memma, craje' m, as vus suos-ch … as dir, eau sun quasi sgür <lb/>
e persvas cha la povra creatüra ais inozainta, qualchün oter sgür ho comiss <lb/>
l' invöl, ed eau he bain vis, cha pü d' ün dels güdischs sun eir els nel dubi. </body> </text></TEI>