<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> L' Orfna da Segl u l' Inozainta <lb/>
505 <lb/>
cha 'l saung gutaiva gio per terra, con ün sbreg anguschagius clamett <lb/>
'la: <lb/>
… <lb/>
misericordia, hegias compassiun, am mazzais, lasche 'm gio, schi eau sun <lb/>
la ledra. <lb/>
Ma 'l güdisch fet segn al bojer dalla tgnair auncha suspaisa, e la <lb/>
domandet: Inua avais zuppo la monaida invuleda? <lb/>
O, la povretta nun podet respuonder, perche ella as' vaiva persa - vi, <lb/>
e vzand que il güdisch fet segn al bojer dalla lascher gio. <lb/>
Nus la sliettans our, ed ün dels mess da saung ed eau la portettans <lb/>
… sün sieu let d' stram. <lb/>
Eau curit a clamer ma duonna, chi avet chüra d' ella, e dascus, la <lb/>
not, la portettans ün po d' brouda e spaisa choda, inpè da paun ed ova, <lb/>
sco hè uorden dalla der, ed eir dascus, la portetans ün let suot, ün cuschin <lb/>
ed üna coverta. Her, Venderdi Duona Deta sia amda ais gnida per la <lb/>
vair, ma eau avet uorden da la lascher con ella be ün' ura. <lb/>
Ed uossa que cha vegn as dir, as arouv in amur da Dieu, da nun <lb/>
dir ad orma vivainta, savais! perche scha que gniss a savair, schi nun <lb/>
perdess bè ma plazza, ma gniss sgür e tschert eir chastio sün la vita. <lb/>
Quaista not passeda, circa vers las dêsch, güsta cha avaiva invido <lb/>
la linterna, e am pinnaiva, per ir a porter a Annigna e a ma duonna ün <lb/>
po d' schoppa choda, vzet a gnir qualchün in mieu sulêr. Que eira Sar <lb/>
Peider Brusaun. El am suplichet cols mauns insembel, dal lascher ir con <lb/>
mè nella preschun tar Annigna, el m' offrit monaida, ch' eau nun acceptet, <lb/>
ma eau am fet taunt pcho e conpassiun da que pover giuven, ch' eau <lb/>
stüzzet la linterna, piglet tiers mieu grand capput, e suot quel, tuots duos <lb/>
insembel gettans nella preschun! Ma duonna ed eau gnittans a chesa, ed <lb/>
eau al laschet sulet con Annigna fin las trais la damaun! O, que füt ün <lb/>
revair, ed üna separaziun traunter els duos, chi 'm rumpet eir a me il <lb/>
cour, e sajas sgürs, e craje 'm cha Sar Peider e Annigna as amman <lb/>
bain pü, chi bè sco suvrins. <lb/>
Quaista damaun, cura ch' eau la portet darcho spaisa choda, inpê da <lb/>
paun ed ova, am sorriand sco ün aungel, la povretta am ingrazchet tauut <lb/>
da cour, cha 'm gnittan ils ögls cregns, e durante tuot il temp ch' eau <lb/>
stet lo con ella, eir' la containta e am tschantschet sorriand, sch' eir ch' ella, <lb/>
dalla granda dulur, chi la faun las plejas, tagledas - aint dallas cordas, sün <lb/>
la vita, nun as po smuanter, e ch' ella so bain, cha dalun ch' ella saro ün <lb/>
po remissa, gnaro 'la darcho missa alla tortura, per la fer confesser, inua <lb/>
ch' ella ho zuppo la monaida, ch' ella ho confesso d' avair „ella“ invulo. <lb/>
E pür memma, craje' m, as vus suos-ch … as dir, eau sun quasi sgür <lb/>
e persvas cha la povra creatüra ais inozainta, qualchün oter sgür ho comiss <lb/>
l' invöl, ed eau he bain vis, cha pü d' ün dels güdischs sun eir els nel dubi. </body> </text></TEI>