492 Giovanni Mathis
da nossa val. Ma ta mamma am ho eir ditta, ch' ella ais sgüra, da podair
poch a poch al persvader, ch' el consainta a nossa uniun. Schi amô, uossa
essens inpromiss, con la volonted da Dieu, e 'l consentimaint da quella cha
tü ed eau amains il pü in quaist muond, e que ch' eau he dit a tieu bap,
cha ta mamma am ho dêda, be aunz cu cha aintrans in stüva (qualchosa
usche bun sco cha nun avaiva auncha mê sagio) ais: „Sa Benedicziun in
nossa uniun!“ …
Peider:
Ma sest amêda, cha ma mamma am ho eir dit, digia cha tü nun
poust gnir alla nozza, schi cha Dumengia prossma giarons bè nus trais, ad
üna spassageda fin aint a Fex, e pigliarons üna buna marenda con nus.
Ed uossa stögl' ir! Adieu chêra, Adieu! O il di sarro bain lung
per mè, sainza tè!
Annigna: …
Adieu amô, pür deverta 't bain, ma nun smancher tieu Annign,
sest! E cura cha tü passast, per ir in baselgia, schi 'm salüdast, nischi?
Scena IV.
Annigna: (suletta)
O, schi ais que bain vaira? O quant ch' al Segner ais bun!
Schi! uossa sainza ans zupper da quella chi ais ma seguonda mamma,
podains ans sorrir, ans tschantschar da noss' amur. Na Segner, eau nun
merit tuot que cha tü fest per mè, o sajast milli voutas ingrazcho, eau
sun bain la creatüra la pü fortüneda dal muond inter! E digia quaista
saira, poderons per la prüma vouta, ster insembel forsa ün per uras, perche
sun sgüra cha barba Giachem, turnand quaista saira dalla nozza, saro
plain d' sönn!
E Dumengia prossma, giand bè nus trais a quella spassageda in
Fex, clegero duos mazzs d' fluors, e turnand als mett nel sunteri da
Baselgia, sü 'ls tömbels da ma chêra mamma, e da mieu bun bap, sco per
als anunzcher e der part da mia inpromissiun! …
Schi amôs! que am pêra cha in tschel stöglias eir vus sentir
l' algrezcha, chi uossa inpla mieu cour. (Ella crida.)
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 492 Giovanni Mathis <lb/>
da nossa val. Ma ta mamma am ho eir ditta, ch' ella ais sgüra, da podair <lb/>
poch a poch al persvader, ch' el consainta a nossa uniun. Schi amô, uossa <lb/>
essens inpromiss, con la volonted da Dieu, e 'l consentimaint da quella cha <lb/>
tü ed eau amains il pü in quaist muond, e que ch' eau he dit a tieu bap, <lb/>
cha ta mamma am ho dêda, be aunz cu cha aintrans in stüva (qualchosa <lb/>
usche bun sco cha nun avaiva auncha mê sagio) ais: „Sa Benedicziun in <lb/>
nossa uniun!“ … <lb/>
Peider: <lb/>
Ma sest amêda, cha ma mamma am ho eir dit, digia cha tü nun <lb/>
poust gnir alla nozza, schi cha Dumengia prossma giarons bè nus trais, ad <lb/>
üna spassageda fin aint a Fex, e pigliarons üna buna marenda con nus. <lb/>
Ed uossa stögl' ir! Adieu chêra, Adieu! O il di sarro bain lung <lb/>
per mè, sainza tè! <lb/>
Annigna: … <lb/>
Adieu amô, pür deverta 't bain, ma nun smancher tieu Annign, <lb/>
sest! E cura cha tü passast, per ir in baselgia, schi 'm salüdast, nischi? <lb/>
Scena IV. <lb/>
Annigna: (suletta) <lb/>
O, schi ais que bain vaira? O quant ch' al Segner ais bun! <lb/>
Schi! uossa sainza ans zupper da quella chi ais ma seguonda mamma, <lb/>
podains ans sorrir, ans tschantschar da noss' amur. Na Segner, eau nun <lb/>
merit tuot que cha tü fest per mè, o sajast milli voutas ingrazcho, eau <lb/>
sun bain la creatüra la pü fortüneda dal muond inter! E digia quaista <lb/>
saira, poderons per la prüma vouta, ster insembel forsa ün per uras, perche <lb/>
sun sgüra cha barba Giachem, turnand quaista saira dalla nozza, saro <lb/>
plain d' sönn! <lb/>
E Dumengia prossma, giand bè nus trais a quella spassageda in <lb/>
Fex, clegero duos mazzs d' fluors, e turnand als mett nel sunteri da <lb/>
Baselgia, sü 'ls tömbels da ma chêra mamma, e da mieu bun bap, sco per <lb/>
als anunzcher e der part da mia inpromissiun! … <lb/>
Schi amôs! que am pêra cha in tschel stöglias eir vus sentir <lb/>
l' algrezcha, chi uossa inpla mieu cour. (Ella crida.) </body> </text></TEI>