<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 236 Caspar Bardola <lb/>
Sainza perder temp as mettet il bun doga subit in viadi, passant <lb/>
citads e comüns saimper guardant nel spejel, ma quel non al deiva üngüns <lb/>
indizzis, usche ch' el bod haveiva pers la spranza, per rituornar darcheu <lb/>
in sia Vanescha; qua cha finalmg arrivand in ün comünet vezzet el, a sia <lb/>
5 surpraisa — nel spejel, üna stupenda bella giuvna — preziss tal e qual, <lb/>
sco ch' el s' algordeiva da havair viss nel sömi. <lb/>
Tuot allegrà, da havair finalmg podü chattar il lö da sia desiderada, <lb/>
entret el nel comün, e bod al füt insegnà la chasa da sia Cornelia, ingio <lb/>
el chattet eir la giuvna, chi confrunteiva del tuot preziss alla figüra vissa <lb/>
10 nel spejel e sia visiun. <lb/>
Haviand la giuvna, a medem temp, gnü ün eguala visiun, ch' ella <lb/>
dvaintarà la duoña del doga da Vanescha; e' s dant el allura, sco il tal <lb/>
da cognoscher, non düret löng as decider a lur vicendevolas impromissiuns; … <lb/>
pero darcheu sot la condiziun fatta della giuvna, ch' el deiva saimper conservar <lb/>
15 la feduzia da sia fideltà, sco chosa soincha; que ch' el solenamg eir <lb/>
impromettet. <lb/>
Chattà usche la desiderada spusa, as mettet el cun quella subit in <lb/>
viadi vers sia chapitala, ingio sequit allura, cun l' algrezcha da tuots seis <lb/>
sudits, bainbod eir las grandiusas nozas. <lb/>
20 Il bun doga passanteiv' uossa, cun sia giuvna duonna, e bainviss da <lb/>
seis pövel, üna vita beada; ma bainbod arrivet a sia disgrazcha, ün grand <lb/>
signur eister in Vanescha, qual laschet, a seis bsögn fabrichar ün nouv <lb/>
palazzi vis a vi il seis. <lb/>
Siand allura quist eister signur üna persuna fich educada, schi entret <lb/>
25 tranter qual e' l doga, üna visibla intim' amicizia, quala allura bainbod <lb/>
svagliet pro 'l doga — sainza minims motivs — il suspet, cha sia duonna <lb/>
possa havair tschertas zopadas relaziuns cun quist eister. <lb/>
Per gnir all' avant a quista sia gelusïa serret el aint la giuvna <lb/>
duonna in üna stanza serrada, o sia garantida tras set üschs e serradüras, <lb/>
30 cun ün unic chignöl a seis passatemp. Abain ch' ella podeiva havair in <lb/>
quista sia stanza, tuot seis comods e gniva lapro trattada del tuot signoril, <lb/>
schi istess stoveiva la buna duonna as resentir, sco 'l canarin in sia chabgia <lb/>
— priv della necessaria e bsögnusa libertà. <lb/>
Cridant tschercheva, in tuottas manieras la buna düchessa, dal perschvader <lb/>
35 … sia inozenzia, in vista cotals malfondads suspets; schi dafatta <lb/>
cridant al treiva quella attent, sün sias soinchas impromissiuns fattas, nels <lb/>
prüms momaints da lur vicendevola cognoschentscha; — e co ch' el uossa <lb/>
la serra aint — e la priva da sia necessaria e bsógnusa libertà; in möd <lb/>
cha' ls plands e' ls imbüttamaints da sia duonna, al gieivan effetivmg a <lb/>
40 cour, ch 'el ogni vouta svess crideiva cun grossas larmas; … ma inchadainà </body> </text></TEI>