<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> Novelle <lb/>
235 <lb/>
„Ach char signur patrun! Quella as ha l' ann passà maridada, ingio <lb/>
a sias nozzas ella haveiva algrezcha; intant cha hoz, quella sün chambra <lb/>
crida sur las dolurs da part.“ <lb/>
„Uossa, dschet il patrun sun eu sottisfat completamg; e per cha tü <lb/>
continuast ad arrondir teis spiert, schi di a teis bap, cha' l patrun sia hoz 5 <lb/>
stat qui sün visita e cha seis Joccal haja, cun sias bellas ingiavineras, pajà <lb/>
tuot ils fits dels quatter anns, cun fit da fits; e sia allura plainamaing <lb/>
containt darcheu idt a chasa sia.“ <lb/>
Novelle. <lb/>
Il doga da Vanescha. <lb/>
Que vain raquintà, cha dal temp ingio il stadi venezian floriva, <lb/>
schi cha' l doga, il qual eira ün hom giuven, nella flur dels anns, tschercheva 10 <lb/>
… da' s maridar. El non desidereva pero, ne richezza, ne pür üna <lb/>
giuvna da sang nöbel, d' imperse üna giuvna sana, sincera, da buns custüms <lb/>
e virtüdaivla. <lb/>
Tuot las giuvnas ch' el cognoschaiva e chi direct u indirect da seis <lb/>
cussgliers al gnivan insinuà, — sia per ün u l' oter motiv non al sottisfeivan. 15 <lb/>
… … <lb/>
Tormentà da quists pissers non havaiva il pover doga la dessiderada <lb/>
quietezza, ne sü' l di, ne la not. <lb/>
In quista sia travaiglia, havet quel üna not, ün singolar sömi, ingio <lb/>
Sanct Petrus al preschaintet — üna stupenda bella giuvna, avant seis 20 <lb/>
ögls — dschand: „Quista giuvna ais quella, sco cha tü dessidras, — pero, <lb/>
suot la condiziun, cha tü saimper vögliast havair la toccanta feduzia da <lb/>
sia fideltà; mancast da feduzia, schi haverast da surviver grands displaschairs. <lb/>
Seis nom ais Cornelia —.“ La visiun allura sparit. <lb/>
Svaiglià la daman, al eira la visiun da seis sömi — St. Petrus e la 25 <lb/>
giuvna — saimper avant ögls. Tuot sias retscherchas pero, fattas in domanda <lb/>
… al füttan invann; e non saviand neir üngüns da seis cussgliers <lb/>
allura — dar quint — d' üna giuvna co' l nom Cornelia, laschet el clamar <lb/>
tuot, ils magos — o sia interpreturs dels sömis da seis stadi; pero - neir <lb/>
quels non savettan dal dar üngüns sclerimaints. 30 <lb/>
Fich attristà stübgieva il bun doga in domanda di e not, in möd, <lb/>
cha tuot seis cussgliers e spezials amis feivan da lander pissers. <lb/>
Qua al portet ün di ün dels magos ün spejel, dschand: „Piglia quist <lb/>
spejel e va oura nel vast muond; … in ogni lö — grand e pitschen, — cha <lb/>
tü arrivast, guarda nel spejel; e cur tü vezzarast in quel üna giuvna, schi 35 <lb/>
in quella citad u sia lö, ais da chattar la Cornelia.“ </body> </text></TEI>