<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 232 Caspar Bardola <lb/>
giuven in terra la prüma semenza, chi spert as fuormet a muntagna; quala <lb/>
ella plan plan podet allura superar per nouvamg als dar davo. <lb/>
Vezziand allur' il giuven quist seis malign intent, büttet el spert eir <lb/>
la seguonda semenza, chi egualmg sco la prüma as fuormet a muntagna, <lb/>
5 sur la quala ella be cun stainta podet arrivar fin la tschima; clamand pro <lb/>
alla figlia: Eu sun puzgiada e non poss plü far pass, scha tü pür vost ir <lb/>
inavant, schi piglia almain be quist pac da tia sostanza cun tai, per far <lb/>
adöver cur tü sarast in grand bsögn. Sün que büttet ella pro alla figlia <lb/>
trais nuschs, qualas la figlia allura ha clet sü e tut cun sai. <lb/>
10 Non podiand pero as fidar sün las lusingias della veglia stria e per <lb/>
as garantir da seis eventuals attachs, büttet il giuven in terra eir la terza <lb/>
semenza, chi eir subit as formet a muntagna sco las duas prümas — sur <lb/>
la quala ella non podet plü passar resp. dvantet l' ultim trapart, sco ch' al <lb/>
magic haveiva dit, ch' els non la vezzettan plü. <lb/>
15 Uossa podettan els in tuotta pasch cuntinuar lur viadi et arrivettan <lb/>
finalmg in chasa sia, pro la mamma quala ils arschvet cun grand' algrezcha. <lb/>
Containts sur tuot las chosas passadas, volleiv' uossa il giuven amo <lb/>
avant co spusar, metter in pee sia officina e voglüdas üsaglias da seis <lb/>
manster, per podair allura soccupar da sia professiun; qua cha üna fich <lb/>
20 possidainta, ma supergiusa giuvna — del lö — savet intretschar la veglia <lb/>
mamma, cun dir: … Perche ma ha voss figl clet sü quista giuvna cun nöglia <lb/>
sco sia spusa? Laschand allur' inclejer ch' eir ella il havess accolt; e la <lb/>
pouvra mamma veglia, chi cognoschand la richezza da lessa signura, as <lb/>
laschet persvader a s' intermetter per schviar il figl da sias impromissiuns; … <lb/>
25 usche cha la pouvra spusa gniva uossa, sü' l plü dalla veglia mama resguardada <lb/>
… be sco fantschella. <lb/>
Sco incletta tranter la signura e la mamma, haveiva allura la prosma <lb/>
domengia da chattar lö, la pardunanza e que cha la spusa savet indreschir; <lb/>
sül che, ella uossa as calculet … in grand bsögn e rompet allura la prüma <lb/>
30 nusch, stat büttada pro da sia mamma e chattet in quella ün extra vesti <lb/>
da saida per as ornar. <lb/>
Vezziand allura la signura quist extra vesti da saida, dschet quella, <lb/>
in sia superbia alla veglia mamma: … „Scha voss figl non cumpra … gio quel <lb/>
vesti — bain inclet dant eu ils bazzs — schi eu non fatsch pardunanza.“ <lb/>
35 La pouvra veglia mamma allura giavüschet al figl, da cumprar gio <lb/>
quel vesti; e quel allura debel avonda, per sgondar a sia mamma cumpret <lb/>
gio il vesti, pajand per quel üna gronda soma. <lb/>
La dumengia sequainta, chi a tenor lur incletta doveiva chattar lö la <lb/>
pardunanza, rumpet la giuvna spusa la seguonda nusch e chattet in quella ün <lb/>
40 otter vesti da saida, per as ornar; il qual eira amo plü bel co quel del prüm. </body> </text></TEI>