290 Caspar Decurtins
haveva catschau sias vaccas sin ina spunda d' in quolmet. Dentont ch' el
durmeva, vegnen ils sperts, en in sufel, ed entscheivan a purtar cun gron
fraccas la biestga daven sur ina val vi. Il pistur sededesta udend il
horribel tunem, fa la sontga crusch, ed il vehement vent cala. Cheu
5 semuossa eunc ella detga il venerabel mythus della natira. Il ferm sufel
che catscha las neblas, ei il fundament de tuttas quellas detgas della
catscha salvadia; nus entupein quei madem mythus ornaus ora della poesia
greca el enguladetsch dils bos de Hermeias. La retscha dils morts che
dei cumparer sogn Silvester notg suenter detgas sursilvanas ei nuot auter
10 ch' ina autra fuorma della catscha salvadia. Sco in bien e buntadeivel diu
tuorna Wodan en persuna de sogn Clau. Quel lai la detgia sursilvana
comparer en magnific ornat, sin in losch cavagl, e remunerar ils buns
affons cun bels regals. Perquei peinan ils affons in festet, en il qual els
han tigliau en per mintga paternies, ch' ei han detg in strech, en la
15 scadiala nua che sogn Clau meta ses regals. Quellas simplas tezlas ein
buc auter che ina reminisencia dellas misteriusas runas. Wodan havein
nus viu ei buca svanius ord la memoria dil pievel; en biaras fuormas
tuorna il venerabel „bab de tuts“ puspei. Freya la buntadeivla dieua;
della quala ei di
20 Daur ein ses cavegls, —
Sco las madiras spigias. (Frithios - Sage.)
ed ils eigls della quala eran blaus scol tschiel della primavera anflein nus
en biaras detgas sursilvanas. Si en ina solitaria alp compareva in di de
stad ina zun carina giuvna culla fumeglia en stala. Ella haveva cavegls
25 sco igl aur, il qual ella purtava en in vaschi. Ils fumegls levan fugir;
mo la mata comondava, ch' els duessien tener neu in vaschi, ed ella vegni
a derscher en il flussiond aur. Spert tschaffa il signiun in barcagl ed en
el entscheiva la giuvna a derscher il custeivel metal, admoneva dentont
il giuven de schar sponder nuot. Quel vegn surprius dil giavel della
30 ranveria; e patertgond haveses tiu priu in curtè enstagl in bercagl —
lai el curdar in daguot giun plaun ed en quei moment fuva la giuvna
svanida. Sco pertgiradera de scazis, giuvna scungierada compara ella a
nus bunamein sper mintga ruina. Il bia porta ella ina ne pliras clavs
entuorn tschenta. Freya viva aunc adina culs cavegls sco gl' aur ed il
35 buntadeivel sen en la memoria dils Sursilvans. Era las treis soras, che
filan la sort dils carstgiauns; quellas ch' ils Celts veneraven sco las „treis
fatas“ … anflein nus en il scazi de nossas detgas. A zaconts buobets seigi
ina gada cumparida sper ina ruina ina stupenta bella giuvna, cun in risti
d' argient; avont ella erien treis blachs. In cuvretgs cun daners d' irom,
40 in auter cun muneida d' aur ed il tierz cun tretschas. Prendei tgei migliac
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 290 Caspar Decurtins <lb/>
haveva catschau sias vaccas sin ina spunda d' in quolmet. Dentont ch' el <lb/>
durmeva, vegnen ils sperts, en in sufel, ed entscheivan a purtar cun gron <lb/>
fraccas la biestga daven sur ina val vi. Il pistur sededesta udend il <lb/>
horribel tunem, fa la sontga crusch, ed il vehement vent cala. Cheu <lb/>
5 semuossa eunc ella detga il venerabel mythus della natira. Il ferm sufel <lb/>
che catscha las neblas, ei il fundament de tuttas quellas detgas della <lb/>
catscha salvadia; nus entupein quei madem mythus ornaus ora della poesia <lb/>
greca el enguladetsch dils bos de Hermeias. La retscha dils morts che <lb/>
dei cumparer sogn Silvester notg suenter detgas sursilvanas ei nuot auter <lb/>
10 ch' ina autra fuorma della catscha salvadia. Sco in bien e buntadeivel diu <lb/>
tuorna Wodan en persuna de sogn Clau. Quel lai la detgia sursilvana <lb/>
comparer en magnific ornat, sin in losch cavagl, e remunerar ils buns <lb/>
affons cun bels regals. Perquei peinan ils affons in festet, en il qual els <lb/>
han tigliau en per mintga paternies, ch' ei han detg in strech, en la <lb/>
15 scadiala nua che sogn Clau meta ses regals. Quellas simplas tezlas ein <lb/>
buc auter che ina reminisencia dellas misteriusas runas. Wodan havein <lb/>
nus viu ei buca svanius ord la memoria dil pievel; en biaras fuormas <lb/>
tuorna il venerabel „bab de tuts“ puspei. Freya la buntadeivla dieua; <lb/>
della quala ei di <lb/>
20 Daur ein ses cavegls, — <lb/>
Sco las madiras spigias. (Frithios - Sage.) <lb/>
ed ils eigls della quala eran blaus scol tschiel della primavera anflein nus <lb/>
en biaras detgas sursilvanas. Si en ina solitaria alp compareva in di de <lb/>
stad ina zun carina giuvna culla fumeglia en stala. Ella haveva cavegls <lb/>
25 sco igl aur, il qual ella purtava en in vaschi. Ils fumegls levan fugir; <lb/>
mo la mata comondava, ch' els duessien tener neu in vaschi, ed ella vegni <lb/>
a derscher en il flussiond aur. Spert tschaffa il signiun in barcagl ed en <lb/>
el entscheiva la giuvna a derscher il custeivel metal, admoneva dentont <lb/>
il giuven de schar sponder nuot. Quel vegn surprius dil giavel della <lb/>
30 ranveria; e patertgond haveses tiu priu in curtè enstagl in bercagl — <lb/>
lai el curdar in daguot giun plaun ed en quei moment fuva la giuvna <lb/>
svanida. Sco pertgiradera de scazis, giuvna scungierada compara ella a <lb/>
nus bunamein sper mintga ruina. Il bia porta ella ina ne pliras clavs <lb/>
entuorn tschenta. Freya viva aunc adina culs cavegls sco gl' aur ed il <lb/>
35 buntadeivel sen en la memoria dils Sursilvans. Era las treis soras, che <lb/>
filan la sort dils carstgiauns; quellas ch' ils Celts veneraven sco las „treis <lb/>
fatas“ … anflein nus en il scazi de nossas detgas. A zaconts buobets seigi <lb/>
ina gada cumparida sper ina ruina ina stupenta bella giuvna, cun in risti <lb/>
d' argient; avont ella erien treis blachs. In cuvretgs cun daners d' irom, <lb/>
40 in auter cun muneida d' aur ed il tierz cun tretschas. Prendei tgei migliac </body> </text></TEI>