<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 304 Caspar Decurtins <lb/>
In dils pli antics e pli bials bals ei la rondigniola nua che tuts datan <lb/>
in a lauter il maun e saltond fuian, sepeglian e secatan. Ina buna fortuna <lb/>
ha aunc manteniu all' Engiadina - sura la canzun ch' ei cantavan, pli da <lb/>
vegl leutier e ch' era senza dubi era al pei dil Badus ina gada usitada 1). <lb/>
5 Vein nus cumpigniau la matta en biala stiva e tier il giuc, sche lein <lb/>
nus era udir ses plonschs, cura ch' ella porta schlappa mutta et udir ina <lb/>
canzun de tgina: <lb/>
Quista saira lain chantar <lb/>
E star allegramente <lb/>
10 Sch' eu non ha be quà meis char <lb/>
Sch' ingio less ir a' l tscherchar <lb/>
O meis char charissem <lb/>
Que ch' eu ha aint in mieu man <lb/>
Que non ais tuot mieu <lb/>
15 Que chi' m plascha vögl pigliar <lb/>
E que no' m plascha vögl laschar <lb/>
Minchün piglia la sia. <lb/>
Duront ch' en las canzuns d' amur s' exprima il cor, lyricamein, anflein <lb/>
nus l' amur puspei sco fundament d' aur sin il qual la ballada e romanza <lb/>
20 designescha ses maletgs. Bein enqual de mes auditurs vegnan ad esser <lb/>
surstai d' udir de balladas e romanzas, romanzas ramontschas? Gie denter <lb/>
las veglias canzuns sesanfla in bi diember de talas, che maunglan buca <lb/>
seturpiar d' esser parigliadas cun las medemas producziuns d' auters pievels 2). <lb/>
Tgei classic laconismus! Tgei forza et enconuschientscha en discriver <lb/>
25 las pissiuns dil cor human. Con ver e precis ei mintga persuna designada, <lb/>
con spert e consequent suondan ils eveniments? Nus vesein treis leghers <lb/>
loschs cavaliers che van ora el lartg, lartg mund, pertgei che la via de <lb/>
St. Jachen ei nuot auter che la via gronda (Heerweg), nua ch' ils viandonts <lb/>
van senza ruaus vinavont. Il pli giuven denter els ha gudigniau il cor <lb/>
30 della figlia dell' ustiera ed el ha dau ad ella per pégn ina „tschinta da <lb/>
fin our e duos bels anels d' our“. Quels dus regals indicheschan la vegliadetgna <lb/>
… della canzun, il fin aur ha zitgei misterius, la tschinta ei antica. <lb/>
Raquintond el il succes de siu abenteuer de carezia als compogns auda <lb/>
quei igl ustier, va tiel mistral e tgisa il giuven che vegn strufiaus sco in <lb/>
35 striun. Probablamein dueva el ver strianau la giuvna u cun in' egliada <lb/>
ne cun bubronda. Ch' ils striuns pudessen far quei era ina gienerala cardientscha. <lb/>
… En sia dolur e sventira semeina il pauper giuven tier la gaglina <lb/>
e roga ella de far vendetga. Tier auters pievels ei in utschi il sulet agit <lb/>
1) Hier ist eine Lücke im Manuskript. <lb/>
2) <lb/>
Decurtins, Chrestomathie Bd. IX, p. 175. </body> </text></TEI>