<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> Märchen <lb/>
125 <lb/>
Allura ha il tirann detg: „Pren ord quella truca de daners cheu, tgei che <lb/>
ti vul; mo la veta lai po à mi!“ Il tapagnac ha priu ora ina rugliada daners <lb/>
et ei jus cun quels à casa. <lb/>
L' autra damaun eis el setratgs en de Docter et ei puspei jus cun ina <lb/>
canna cun nuv d' aur egl uaul. Leu ha el per la secunda gada entupau 5 <lb/>
il servient dil tirann, quel ha, tertgont ch' ei seigi in Docter, emparau el: <lb/>
„Nua van ei, Signiur Docter?“ La risposta ei stada, el mundi cheuvi en <lb/>
in vitg tier in malmalsaun. Allura ha il servient detg, el deigi po vegnir <lb/>
cun el tier siu signiur; lez seigi era malmasauns. Il Docter ei jus cul <lb/>
servitur en la tauna e cura ch' el ei vegnius vitier il letg dil tirann, ha el 10 <lb/>
priu ora l' autra ga il marti, ch' el haveva el sac della casacca, ha detg: <lb/>
„Jeu sun quel dil piertg!“, et ha entschiet a dar, sco de scuder, sil tiran. <lb/>
Il tirann ha turnau a dir: „Va vi lau e pren tons daners, sco ti vul ord <lb/>
la truca; mo lai viver mei!“ Il tapagnac ha priu tons daners, sco el ha <lb/>
podiu, egl sac dellas caultschas e della casacca et ei jus a casa. 15 <lb/>
L' autra damaun eis el setratgs en de pader et ei turnaus egl uaul. <lb/>
Cura ch' el ei staus in toc egl uaul, ha el puspei entupau il servient dil <lb/>
tirann e quel ha dumandau: „Nua van ei, Segner Pader?“ „El vitg tier <lb/>
in malsaun“ ha il tapagnac respondiu. Il survient ha sinquei rugau el de <lb/>
vegnir tier siu patrun; lez seigi sin murir. Cura ch' el ei staus en tier il 20 <lb/>
patrun, ha el puspei priu ora il marti, ch' el haveva zupau sut la rassa, ha <lb/>
detg: „Jeu sun quel dil piertg!“, et ha dau cul marti sil tirann pir che <lb/>
mai. Il tirann ha puspei rugau: Va vi leu e pren, tgei che ti vul; mo la <lb/>
vetta lai à mi!“ Il giuven ha aber vintschiu ora il tirann dil tut. Allura <lb/>
ha el priu ils daners, ch' eran aunc ella truca et ei jus à casa. Da laudenvi 25 <lb/>
… ei il tapagnac staus rechs avunda. <lb/>
100. La schenderletga sut il von. <lb/>
Ei era inaga ina mumma, e quella veva treis feglias. Duas eran duas <lb/>
maltschecas e nauschas; mo la mumma haveva fetg bugien ellas. La giuvna <lb/>
er' ina perderta e buna; aber la mumma pudeva buca ver ella e fagieva 30 <lb/>
mo star ella en cuschina; la notg durmeva la giuvna sut in von. Perquei <lb/>
numnavan ei ella: La schenderletga sut il von. Il di ha la schenderletga <lb/>
cavau ella tschendra dil furnel et ha anflau ina rusna, che mava lunsch <lb/>
giu el tratsch. Ella ei ida de duas scalas giu et ei vegnida tier ina femna <lb/>
veglia, che ha fatg beinvegni ad ella, ha consolau ella et ha dau ad ella 35 <lb/>
in vestgiu blau de seida, che haveva si las steilas, cun dir, sch' ei hagien <lb/>
bialla stiva tier il retg, duei ella turnar giu tier ella e trer en il vestgiu <lb/>
blau cun steilas, ch' ella vegli tener si per la schenderletga. Cura ch' ei <lb/>
han giu bialla stiva tiel retg ein las duas soras seluschardadas si tribel et <lb/>
allura idas a saltar. La giuvna ha aber turnau a cavar si la tschendra egl 40 <lb/>
furnel et ei ida giueden tiela veglia. Quella ha lavau ella, fatg si stupen <lb/>
bein cavegls e tratg en il vestgiu blau cun las steilas. Allura ha la veglia </body> </text></TEI>