<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 98 <lb/>
tier i retg, a lez i ha ratschiert cun anur, a noc' el vommi a tge a co, <lb/>
a tschel ha getg, ch' el vommi a cumprar sei roba, mo i retg a betga, <lb/>
scho ir el, el ha getg, ch' el vigli schon cumprar sei roba ad ha cumpro <lb/>
sei bunameng en bastimaint plagn. Allura ha' el s' anviea anavos ad i <lb/>
retg ha getg, ch' el dé vagnir anavos cun la si feglia a cun l' otra femna <lb/>
ca segi la cammer - junfra. Ad el é turno lead ad i retg ha tarmess en <lb/>
plantun cun el, per sigirar la veta an or ad anaint. Ad els en vagnis, <lb/>
a quei é îa tut an ordan, el e gnia ratschiert dalla donna. Quella saveva <lb/>
… schon tg' el turnass cugl raschieni. Quell' eada é' l allura i bab <lb/>
sto cuntaint, ad ha nutta durlo cun el. Ad els han salujea, la donna <lb/>
tant prest sco l' ha pudia, tgi setgan vagnir puspe agl pajs di retg. Ad <lb/>
els en allura muvis da vagnir, ad han s' ambartgea. Tranter quella suldada <lb/>
… era egn, ca vess ear gia bugent la feglia digl retg. I era en ufficial. <lb/>
… Els en gnis en toc aimpar la mar, allura egl vagni da far pisch, <lb/>
agl um a que ufficial eran me els sesura a quel i siainta gio ad alla <lb/>
mar. Cur ch' el é rivo alla mar, egl gnia en pestg ad igl ha bavia aint, <lb/>
ad é îa cun quest um an en dasiert, a saveva betg, sco tgappar a man. <lb/>
El é sto qua en tains a vivia da tutta sorts fretgs, a steva qua a sapartartgeva <lb/>
… blear. En gi ch' agl era bun tgold, ch' el maglieva las sis <lb/>
gagliedras od' el ena vusch, tgi clomma par num «Michel», ad el tgitta <lb/>
anturn a vezza nut, stat anc ampo, qua turna a cloma quella vusch, <lb/>
allura ha' l anc via nut a sella tiarza geada turni a cloma puspe il num, <lb/>
a qua vez' el ena guolp ad el ampiara: «Ma clommas te guolp,» ad <lb/>
ella raspunda: «Ea.» La guolp i cloma. Els vignan allura egn vetier <lb/>
l' oter a saraschunan. A la guolp gi: «Nasti bugent a tgea,» ad el gi <lb/>
caschè, allura gi la guolp plenavant: «Daman fa la ti donna nozzas. <lb/>
Al vess lia far nozzas avant, ma la donna ha betga lia. Ella porti led <lb/>
en onn pi seas um, allura ha' l getg caschè. La guolp a getg, ca sch' el <lb/>
vigi partgir quei, ch' el s' anvanzi an en on, sch' igl vigl' ella radir vi <lb/>
a tgea. El é sto cuntaint. Allura ha' la getg, ch' el dess sametter se dias <lb/>
sco a tgaval, allura é l' ida an sprungs a sprungs a rivada avant i palaz <lb/>
… digl retg, noc' i era lujea las robas par las nozzas da l' oter gi. <lb/>
Allura gli gi la guolp: Ussa vas aint a gis, chi tgi degian dar anzatge <lb/>
da lavur, u da purtar sei lenna ner ava ain tgadafia, allura fas dar <lb/>
anzatge da magliear. Ad el ha fatg ascheia. El ha purto sei ampo <lb/>
lenna ad ampo ava a las femnas gli han do ampo da magliar. La spusa <lb/>
gneva mintgatant or ain tgadafia. I vevan lujea da far la gromma (se <lb/>
dretg en fest par scunflar la gromma). Ma quella suolva nava vess. </body> </text></TEI>
