Band: XIV

Seite: 78 Zur Bandauswahl

In Band XIV liegen die Seitenzahlen zwischen 1 und 160.
84
signur i veva tampro sei por, scha hani saspartgia. El é îa anavant ad
gas betga far giau la barba a betga taglear ils tgavels a betga midar
la raglia a tut ils seat onns stos durmir sella peal da que urs. Scha ti
es bun da far quei, veans a star bagn suainter.» Tschel ha getg, ca quei
vig' el far. Il signur gli dat ena bursa cun plagn daners a gi: «Qua
sas prender or adign' anavant, quella bursa é digna plagna.» Cur c' il
signur i veva tampro sei por, scha hani sa spartgia. El é îa anavant ad
é gnîa tier en' ustreia noc' i era aint tres mattans, i han tgito a schevan
dascus tranter ellas; «Quei é ussa en por carstgan.» Cur c' el ha gia
tschano ha' l getg, c' el lessi ir a durmir. Las mattas han getg, c' el
setgi durmir alla tgombra tra stiva. El é îa aint, pria a raso or la peal
digl urs a sastandia or sen quella. El é dalunga sto durmanto. Mo
planet é 'l sadasdo pertge ain stiva udev' el schamant a schamant a dar
suspirs. El leava a va or, sch' eri gl' ustier ca pareva d' easser or
sels ple dafora. El ha salamanto, c' el vevi en' ea fri granda facultad
ad el vegi sen bun pleds amprasto ad amprasto ad en um ad ussa vezzel
… el, c' el survigni nut ple anavos. El possedi nut ple a stotgi far dabets.
… Quei se i mains, ha tschel getg, schi se me quegl, scha quegl
setg' el schon gidar. Quant ca 'l drovi. Tschel ha getg tant a tant. Els
en is vei davo la mesa a là ha' l pajea or tut. Allura hani samess a durmir
… puspe. Igl ustier ha ear durmia bagn surangio, la garvur vev' el
davent. La daman ha gl' ustier angraztgea agl seas benefactur a el ha
getg, c' el vigli ear far en daplascher ad el ad ha amparo tge ca 'l savessi
… dar ad el. Tschel ha getg, el lessi perquei egna dallas feglias per
spusa, alura drov' el ni render ni ver quito per que daner. Gl' ustier
ha getg, el vigli clamar las feglias ad amparar ellas. Gl' emprem ha' l
clamo la viglia. Quella ha lia saver novas nut da quel a la masana ear
betg. Allura é' la gnida la giuvna ad ella ha do en' iglieda segl bab a
suainter egna segl giast a getg: «Damena ca tei has gîa il cor da far
schi bien cun meas bab, scha vei jau ear il cor da prender te sco
spus.» El ha pria or sen quei en ani d' or a rut parmiez quel a do la
measadad alla matta a getg: «Ia vegn ussa per seat onns davent ad
allura turni a nus faschagn nozzas, allura é' 'l îa a tgea. Mintgatant
sascrivin ena breavetta a las soras viglias carpantavan gio la giuvna
e faschevan la beffa sur digl seas spus. Ella vegi gliez en beal, cun
quel setg 'la perguess ver grand plascher. Mo la matta era cuntainta
gea ca quei gli fascheva mal, ad ella igl veva agl cor nuta nuidas, ella
igl veva bugent. Quella povretta ha seat onns adigna gîa da tarlar ils
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 84 <lb/>
signur i veva tampro sei por, scha hani saspartgia. El é îa anavant ad <lb/>
gas betga far giau la barba a betga taglear ils tgavels a betga midar <lb/>
la raglia a tut ils seat onns stos durmir sella peal da que urs. Scha ti <lb/>
es bun da far quei, veans a star bagn suainter.» Tschel ha getg, ca quei <lb/>
vig' el far. Il signur gli dat ena bursa cun plagn daners a gi: «Qua <lb/>
sas prender or adign' anavant, quella bursa é digna plagna.» Cur c' il <lb/>
signur i veva tampro sei por, scha hani sa spartgia. El é îa anavant ad <lb/>
é gnîa tier en' ustreia noc' i era aint tres mattans, i han tgito a schevan <lb/>
dascus tranter ellas; «Quei é ussa en por carstgan.» Cur c' el ha gia <lb/>
tschano ha' l getg, c' el lessi ir a durmir. Las mattas han getg, c' el <lb/>
setgi durmir alla tgombra tra stiva. El é îa aint, pria a raso or la peal <lb/>
digl urs a sastandia or sen quella. El é dalunga sto durmanto. Mo <lb/>
planet é 'l sadasdo pertge ain stiva udev' el schamant a schamant a dar <lb/>
suspirs. El leava a va or, sch' eri gl' ustier ca pareva d' easser or <lb/>
sels ple dafora. El ha salamanto, c' el vevi en' ea fri granda facultad <lb/>
ad el vegi sen bun pleds amprasto ad amprasto ad en um ad ussa vezzel <lb/>
… el, c' el survigni nut ple anavos. El possedi nut ple a stotgi far dabets. <lb/>
… Quei se i mains, ha tschel getg, schi se me quegl, scha quegl <lb/>
setg' el schon gidar. Quant ca 'l drovi. Tschel ha getg tant a tant. Els <lb/>
en is vei davo la mesa a là ha' l pajea or tut. Allura hani samess a durmir <lb/>
… puspe. Igl ustier ha ear durmia bagn surangio, la garvur vev' el <lb/>
davent. La daman ha gl' ustier angraztgea agl seas benefactur a el ha <lb/>
getg, c' el vigli ear far en daplascher ad el ad ha amparo tge ca 'l savessi <lb/>
… dar ad el. Tschel ha getg, el lessi perquei egna dallas feglias per <lb/>
spusa, alura drov' el ni render ni ver quito per que daner. Gl' ustier <lb/>
ha getg, el vigli clamar las feglias ad amparar ellas. Gl' emprem ha' l <lb/>
clamo la viglia. Quella ha lia saver novas nut da quel a la masana ear <lb/>
betg. Allura é' la gnida la giuvna ad ella ha do en' iglieda segl bab a <lb/>
suainter egna segl giast a getg: «Damena ca tei has gîa il cor da far <lb/>
schi bien cun meas bab, scha vei jau ear il cor da prender te sco <lb/>
spus.» El ha pria or sen quei en ani d' or a rut parmiez quel a do la <lb/>
measadad alla matta a getg: «Ia vegn ussa per seat onns davent ad <lb/>
allura turni a nus faschagn nozzas, allura é' 'l îa a tgea. Mintgatant <lb/>
sascrivin ena breavetta a las soras viglias carpantavan gio la giuvna <lb/>
e faschevan la beffa sur digl seas spus. Ella vegi gliez en beal, cun <lb/>
quel setg 'la perguess ver grand plascher. Mo la matta era cuntainta <lb/>
gea ca quei gli fascheva mal, ad ella igl veva agl cor nuta nuidas, ella <lb/>
igl veva bugent. Quella povretta ha seat onns adigna gîa da tarlar ils </body> </text></TEI>