Band: XIV

Seite: 43 Zur Bandauswahl

In Band XIV liegen die Seitenzahlen zwischen 1 und 160.
49
En' otrea luvravel tier en pur ve d' en clavo nov. Da que tains
vevin ils mesters igl dretg da prender entand lenna (stealas) cun els a
tgea da miezgi. Igl pur, tier igl qual Michel luvrava, gi ad el en gi da
miezgi: «Oz sas prender quei ca ti pos purtar.» Michel dat aint la siir
agl lenn la spada, ch' era gest taglea or, ad olz' el cun en man. Igl pur
surstat a gi: «Mo quei e ampo blear, que lenn seia betga schar prender,
… jau ve nigns oters tier que diever.» Michel ri a rispunda: «Tei has
getg, ca possi prender quei ca possi purtar, mo per quellea via schar.»
El e lura ia sainz' igl lenn.
2.
Sen l' alp gl' Oberst sur Mathon er' ena en sagnun fermezias dalla
Tumgliasca. En per purs eran perveia d' ena tgosetta malcuntaints cun
el a van sen l' alp. Igl sagnun schmina, tge ch' igl viglian, cur ch' els
rivan agn tigia. El va agn tschalêr a turna cun duas sanans latg, agn
mintga man egna, sco quei fuss nut, schand ad als purs: «Les beber
latg?» Culs purs vezan quegl, peardin la curascha a turnan engiau,
sainza gir enzatge agl sagnun.
3.
En um ferm vivev' avant onns ear a Casti. (Wieland vev' el num.)
El nav' en gi ora Tusan. Dafor l' amprema punt antopel umens da
Donath, ca vignan cun lenna. Egn veva en tarment bloc, a cargea quel
cugl tgea grias anavos. «Tge, tge fas qua, da cargear cugl tgea grias
anavos?» dumond' el. «O, 'l era megna greav, a jau ve betga pudia volver
… el anavant.» «Spetga, quegl e prest fatg» gi Wieland, daschleia
igl bloc, dat aint la siir a miez a volv' el cun en man sco da far nut.
Lura leiel puspe igl bloc a va. Cul e ia en toc turnal a cloma: «Spetga,
ti savesti pearder la siir, jau vi anc dar aint ella ple bagn.» Igl pur
spetga, Wieland vean na a dat aint la siir tochen se tier gl' il. «Vurdà,
cas pudeias trer or ella, cu' s essas a tgea,» gil anc cun buca riainta,
avanc ir. — Igl nos pur va, riva a Donath, mo radi nunpussevel or
la siir. El clom' an' agid vaschegns, adumbattem, la siir stat agl lenn
— El sto prender a rasgear or ella.
Que um era vegnia tochen sen passa 80 onns. El veva en biêdi
da 20 onns, ear en ferm cherli. (Gieri Hosang, mort 1910.) En gi sasevel
4
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 49 <lb/>
En' otrea luvravel tier en pur ve d' en clavo nov. Da que tains <lb/>
vevin ils mesters igl dretg da prender entand lenna (stealas) cun els a <lb/>
tgea da miezgi. Igl pur, tier igl qual Michel luvrava, gi ad el en gi da <lb/>
miezgi: «Oz sas prender quei ca ti pos purtar.» Michel dat aint la siir <lb/>
agl lenn la spada, ch' era gest taglea or, ad olz' el cun en man. Igl pur <lb/>
surstat a gi: «Mo quei e ampo blear, que lenn seia betga schar prender, <lb/>
… jau ve nigns oters tier que diever.» Michel ri a rispunda: «Tei has <lb/>
getg, ca possi prender quei ca possi purtar, mo per quellea via schar.» <lb/>
El e lura ia sainz' igl lenn. <lb/>
2. <lb/>
Sen l' alp gl' Oberst sur Mathon er' ena en sagnun fermezias dalla <lb/>
Tumgliasca. En per purs eran perveia d' ena tgosetta malcuntaints cun <lb/>
el a van sen l' alp. Igl sagnun schmina, tge ch' igl viglian, cur ch' els <lb/>
rivan agn tigia. El va agn tschalêr a turna cun duas sanans latg, agn <lb/>
mintga man egna, sco quei fuss nut, schand ad als purs: «Les beber <lb/>
latg?» Culs purs vezan quegl, peardin la curascha a turnan engiau, <lb/>
sainza gir enzatge agl sagnun. <lb/>
3. <lb/>
En um ferm vivev' avant onns ear a Casti. (Wieland vev' el num.) <lb/>
El nav' en gi ora Tusan. Dafor l' amprema punt antopel umens da <lb/>
Donath, ca vignan cun lenna. Egn veva en tarment bloc, a cargea quel <lb/>
cugl tgea grias anavos. «Tge, tge fas qua, da cargear cugl tgea grias <lb/>
anavos?» dumond' el. «O, 'l era megna greav, a jau ve betga pudia volver <lb/>
… el anavant.» «Spetga, quegl e prest fatg» gi Wieland, daschleia <lb/>
igl bloc, dat aint la siir a miez a volv' el cun en man sco da far nut. <lb/>
Lura leiel puspe igl bloc a va. Cul e ia en toc turnal a cloma: «Spetga, <lb/>
ti savesti pearder la siir, jau vi anc dar aint ella ple bagn.» Igl pur <lb/>
spetga, Wieland vean na a dat aint la siir tochen se tier gl' il. «Vurdà, <lb/>
cas pudeias trer or ella, cu' s essas a tgea,» gil anc cun buca riainta, <lb/>
avanc ir. — Igl nos pur va, riva a Donath, mo radi nunpussevel or <lb/>
la siir. El clom' an' agid vaschegns, adumbattem, la siir stat agl lenn <lb/>
— El sto prender a rasgear or ella. <lb/>
Que um era vegnia tochen sen passa 80 onns. El veva en biêdi <lb/>
da 20 onns, ear en ferm cherli. (Gieri Hosang, mort 1910.) En gi sasevel <lb/>
4 </body> </text></TEI>