Band: XIV

Seite: 39 Zur Bandauswahl

In Band XIV liegen die Seitenzahlen zwischen 1 und 160.
45
morts gio Ziran a satarar els là. Igl caluster da Mathon de easser ia
enea gio gl' Plan Curtgegn a ver clamo giau a quel da Ziran: …
«Tgeava lung a tgeava lô,
Gl' e mort nov cugl meas quino!»
2.
Quels da Lohn manaven ear gio Ziran ils morts. En gi erin er
is cun ena tgargia. Sut la vischnanca vevin pears egn, cun d' ir gio
d' en riaven. Els tgattan betg' adagur egl a van anavant. Cugl turnan,
vezin igl um pears sasand giau segl rieven a fimand la pipa!
3.
Quels da Clugen (Clugin) navan da lez tains ear cun suma. Ena
daman cugl vutan ir, manca en cumpogn. Els van a clamar el. La
dunna vean sela faneastra a gi, ch' igl seas um stetti betga bagn. —
Els van. — La sera, cur ch' els turnan, el igl cumpogn schon sataro.
4.
A Lohn dela la pesta easser stada fitg terribla. Igl mureva giau
gliat, ch' igl era ena sgrischur. Da que tains vivevan a Lohn dus frars
ad ena sora culla schlatta Clopath. Cur la pesta e vegnida, en' ils dus
frars fugis ora Valoja (aclas da Lohn). La sora e stada agn vischnanca.
… Mintgagi purtavla segl olt da Sumapunt, no' ch' in va oragio
Valoja, damaglear als frars. Els vegnevan lura aintasei a prendevan
… egl. Quegl e ia en tains. En gi ela nuta vegnida la sora. Ils frars
en turnos a Valoja. Igl savund ad igl tearz gi veanl' ear betg. Qua
sentemin ils frars a gin l' egn a l' oter: «Mo tgi sa, scha la sora e forza
morta? Nus lagn ir giau agn vischnanca, vomigl scogl' vut.» Els van
giau a tgattan la sora morta agn tgea. La vischnanca era tut mort' or.
— Ils dus frars en dentant mitschgeas, han samarido a radetg sei
puspe la vischnanca da Lohn. Anc oz han ils blears da Lohn la schlatta
Clopath. Quei de easser ena tgosa vera.
Egn dils frars e ear mort, a l' oter era sulet ple a Lohn. El ha radetg
… sei la vischnanca da nievmeng.
Vischnancas ca existan betga ple.
1.
La vischnanca da Donath era da vigl davains gl' ual, da Bargias,
als pros numnos oz «Clis Scarsuir». Avant pocs onns deni anc ver
via en gatter là cun da far veia. En um leva prender sei igl gatter ad
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 45 <lb/>
morts gio Ziran a satarar els là. Igl caluster da Mathon de easser ia <lb/>
enea gio gl' Plan Curtgegn a ver clamo giau a quel da Ziran: … <lb/>
«Tgeava lung a tgeava lô, <lb/>
Gl' e mort nov cugl meas quino!» <lb/>
2. <lb/>
Quels da Lohn manaven ear gio Ziran ils morts. En gi erin er <lb/>
is cun ena tgargia. Sut la vischnanca vevin pears egn, cun d' ir gio <lb/>
d' en riaven. Els tgattan betg' adagur egl a van anavant. Cugl turnan, <lb/>
vezin igl um pears sasand giau segl rieven a fimand la pipa! <lb/>
3. <lb/>
Quels da Clugen (Clugin) navan da lez tains ear cun suma. Ena <lb/>
daman cugl vutan ir, manca en cumpogn. Els van a clamar el. La <lb/>
dunna vean sela faneastra a gi, ch' igl seas um stetti betga bagn. — <lb/>
Els van. — La sera, cur ch' els turnan, el igl cumpogn schon sataro. <lb/>
4. <lb/>
A Lohn dela la pesta easser stada fitg terribla. Igl mureva giau <lb/>
gliat, ch' igl era ena sgrischur. Da que tains vivevan a Lohn dus frars <lb/>
ad ena sora culla schlatta Clopath. Cur la pesta e vegnida, en' ils dus <lb/>
frars fugis ora Valoja (aclas da Lohn). La sora e stada agn vischnanca. <lb/>
… Mintgagi purtavla segl olt da Sumapunt, no' ch' in va oragio <lb/>
Valoja, damaglear als frars. Els vegnevan lura aintasei a prendevan <lb/>
… egl. Quegl e ia en tains. En gi ela nuta vegnida la sora. Ils frars <lb/>
en turnos a Valoja. Igl savund ad igl tearz gi veanl' ear betg. Qua <lb/>
sentemin ils frars a gin l' egn a l' oter: «Mo tgi sa, scha la sora e forza <lb/>
morta? Nus lagn ir giau agn vischnanca, vomigl scogl' vut.» Els van <lb/>
giau a tgattan la sora morta agn tgea. La vischnanca era tut mort' or. <lb/>
— Ils dus frars en dentant mitschgeas, han samarido a radetg sei <lb/>
puspe la vischnanca da Lohn. Anc oz han ils blears da Lohn la schlatta <lb/>
Clopath. Quei de easser ena tgosa vera. <lb/>
Egn dils frars e ear mort, a l' oter era sulet ple a Lohn. El ha radetg <lb/>
… sei la vischnanca da nievmeng. <lb/>
Vischnancas ca existan betga ple. <lb/>
1. <lb/>
La vischnanca da Donath era da vigl davains gl' ual, da Bargias, <lb/>
als pros numnos oz «Clis Scarsuir». Avant pocs onns deni anc ver <lb/>
via en gatter là cun da far veia. En um leva prender sei igl gatter ad </body> </text></TEI>