Band: II

Seite: 1043 (RF) Zur Bandauswahl

In Band II liegen die Seitenzahlen zwischen I und 1114 (RF).
Märchen
1043
112. La biala dunna loscha.
Ei era ina gada ina dunna giuvna, la qualla era fetg biala e fetg
loscha. Ella temeva de vegnir macorta cun survegnir affonts. Perquei
eis ella ida tier ina femna veglia, ina de pigiels, ed ha rugau quella veglia,
ch' ella vegli far, ch' ella resti adina biala. La veglia ha detg, sch' ella seigi
contenza de buca survegnir affonts, sche vegli ella schon far, ch' ella resti
adina biala. Allura ha la veglia priu treis cafes e mulau quels in ad in
en in mulin alla moda veglia. Mintga gada, ch' ella mulava in cafe, ha ei
dau si in bratg. La purla mulada ha la veglia mess sut ina schlond' en sut
il lidimer. Ella ha scummendau alla dunna de mirar sut la schlonda, avon
ch' ei seigi passau trent' onns. La giuvna dunna ei adina restada biala,
d' ina colur sco vin e latg; mo buca ventireivla. Il di, cura ch' ils trent' onns
ein stai vergai, eis ella cun l' alva della damaun ida ed ha mirau, tgei seigi
sut la schlond' en. Cheu ha ella viu treis rustgs, in cun capetsch de prer,
in cun capetsch de muniessa ed in cun la gnievla d' uestg. La dunna ha
viu, che sch' ils treis affonts, che la stria ha giu mazzau, fussen naschi,
fuss in vegnius prer, ina muniessa ed in uestg ed ella ei en pauc temps
morta della malenconia.
113. La buoba ed il morder grond.
Ina dunna giuvna er' ina gada avon ina casa, nua ch' ei havevan
biala stiva ed ella fuss era ida bugient si ad en per saltar, sch' ella havess
buca giu in affon sin bratsch. Tut en ina gada stat avon ella in signur
en verd e quel ha se porschiu de tener 'gl affon, denton ch' ella saulti.
La mumma ha dau il popp agl jester, ei ida si ad en ed ha saltau ditg
e bein. Vegnend ord casa voleva ella prender ord da maun il popp al
signur. Mo il signur cun il il pign era stulius. En anguoscha ei la
mumma ida a casa ed ha raquintau als ses, co ei seigi ju. Tuts eran
grondamein contristai. Principalmein la sora voleva buca se schar consolar.
Bargient di ella encunter la mumma: „Jeu vom ad encurir miu frar e tuornel
buc, avon ch' jeu hai anflau el, sch' jeu stovess ira giu egl uffiern.“ Ella ei
ida e vegnida tier ina caplutta. En quella caplutta ha ella detg ditg
paternos, che Dieus laschi puspei anflar siu frar. Avon la caplutta ha la
buoba viu in umm vegl, che ha dumendau ella, nua ella mondi. La buoba
ha raquintau, co il pign seigi vegnius naven e co ella vomi per encurir
quel. Cura ch' igl umm vegl ha giu udiu tut, ha el detg: „En quella
caplutta ei in fest coller; quel pren ti, e nua ch' il fest va, va ti suenter.“
La buoba ei turnada en la caplutta, ha anflau il fest, ed ei da leudenvi ida,
nua che quel manava ella.
66*
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> Märchen <lb/>
1043 <lb/>
112. La biala dunna loscha. <lb/>
Ei era ina gada ina dunna giuvna, la qualla era fetg biala e fetg <lb/>
loscha. Ella temeva de vegnir macorta cun survegnir affonts. Perquei <lb/>
eis ella ida tier ina femna veglia, ina de pigiels, ed ha rugau quella veglia, <lb/>
ch' ella vegli far, ch' ella resti adina biala. La veglia ha detg, sch' ella seigi <lb/>
contenza de buca survegnir affonts, sche vegli ella schon far, ch' ella resti <lb/>
adina biala. Allura ha la veglia priu treis cafes e mulau quels in ad in <lb/>
en in mulin alla moda veglia. Mintga gada, ch' ella mulava in cafe, ha ei <lb/>
dau si in bratg. La purla mulada ha la veglia mess sut ina schlond' en sut <lb/>
il lidimer. Ella ha scummendau alla dunna de mirar sut la schlonda, avon <lb/>
ch' ei seigi passau trent' onns. La giuvna dunna ei adina restada biala, <lb/>
d' ina colur sco vin e latg; mo buca ventireivla. Il di, cura ch' ils trent' onns <lb/>
ein stai vergai, eis ella cun l' alva della damaun ida ed ha mirau, tgei seigi <lb/>
sut la schlond' en. Cheu ha ella viu treis rustgs, in cun capetsch de prer, <lb/>
in cun capetsch de muniessa ed in cun la gnievla d' uestg. La dunna ha <lb/>
viu, che sch' ils treis affonts, che la stria ha giu mazzau, fussen naschi, <lb/>
fuss in vegnius prer, ina muniessa ed in uestg ed ella ei en pauc temps <lb/>
morta della malenconia. <lb/>
113. La buoba ed il morder grond. <lb/>
Ina dunna giuvna er' ina gada avon ina casa, nua ch' ei havevan <lb/>
biala stiva ed ella fuss era ida bugient si ad en per saltar, sch' ella havess <lb/>
buca giu in affon sin bratsch. Tut en ina gada stat avon ella in signur <lb/>
en verd e quel ha se porschiu de tener 'gl affon, denton ch' ella saulti. <lb/>
La mumma ha dau il popp agl jester, ei ida si ad en ed ha saltau ditg <lb/>
e bein. Vegnend ord casa voleva ella prender ord da maun il popp al <lb/>
signur. Mo il signur cun il il pign era stulius. En anguoscha ei la <lb/>
mumma ida a casa ed ha raquintau als ses, co ei seigi ju. Tuts eran <lb/>
grondamein contristai. Principalmein la sora voleva buca se schar consolar. <lb/>
Bargient di ella encunter la mumma: „Jeu vom ad encurir miu frar e tuornel <lb/>
buc, avon ch' jeu hai anflau el, sch' jeu stovess ira giu egl uffiern.“ Ella ei <lb/>
ida e vegnida tier ina caplutta. En quella caplutta ha ella detg ditg <lb/>
paternos, che Dieus laschi puspei anflar siu frar. Avon la caplutta ha la <lb/>
buoba viu in umm vegl, che ha dumendau ella, nua ella mondi. La buoba <lb/>
ha raquintau, co il pign seigi vegnius naven e co ella vomi per encurir <lb/>
quel. Cura ch' igl umm vegl ha giu udiu tut, ha el detg: „En quella <lb/>
caplutta ei in fest coller; quel pren ti, e nua ch' il fest va, va ti suenter.“ <lb/>
La buoba ei turnada en la caplutta, ha anflau il fest, ed ei da leudenvi ida, <lb/>
nua che quel manava ella. <lb/>
66* </body> </text></TEI>