Band: II

Seite: 1042 (RF) Zur Bandauswahl

In Band II liegen die Seitenzahlen zwischen I und 1114 (RF).
1042 Märchen
Il giavel ha stoviu ira giuadora tut murtiraus, ed ha murmigniau: „Ina
autra gada stos ti esser pli mals.“ Igl umm ha aber saviu salvar in bufatg
migliac marenghins.
Praula, praula, giacamaula,
Sche ti vul bucca crer,
Sche va giun streglia
E lai tigliar giu in' ureglia;
Meta sin in pal
E lai tochen nadal,
Sche vegnies Ti ord marveglias.
111. Ils treis legns.
Dal temps tils tirrans habitav' in de quels demaneivel d' ina claustra
e quel duvrava tuts ranpins, per metter sutsura ella. In di mav' el en
tier la claustra ed entaupa igl avat, che mava a spass sut la claustra giu.
A quel di il tirran, sch' ell sappi buca rispunder suenter treis dis ils treis
legns, ch' el detti si, catschi el el e tuts ils paders ord la claustra. El
stoppi saver lignar, cons fegls seigien sin quei fraissen grond sper la
claustra, con aults ch' il lac de Laus seigi, e contas steilas ch' ei seigi en
tschiel. Sinquei ei il tirran jus navent tut rubiestiamein ed igl avat
tuorna trests en claustra. Leu ha el raquintau tut als paders e quels ein
era vegni trists, pertgei negin saveva, co rispunder sin quellas damondas.
Il purtger ha s' encorschiu, ch' ei eran tut trists, ed el empiar' igl avat, tgei
seigi schabiau, ch' ei laschien pender il tgau e tschontschien schi pauc.
Igl avat rispunda, quei vomi buca tier ad el, el sappi tonatont buca gidar
els. Mo il purtger ha fatg pli not, el sappi forsa tonaton dar in bien
cussegl e gidar el. Sinquei ha 'gl avat raquintau la caussa liung e lad al
purtger. Sch' ei seigi mo quei, sche quei sappi el schon rispunder, ha il
purtger maniau. Aber 'gl avat stoppi dar sia rassa, per schar tschintschar
cul castellan. Igl avat ei staus fetg leds de quei ed el ed ils paders
ein stai contents, ch' il purtger tilli en la rassa. Il tierz di vegn il tirran
ed il purtger va encunter ad el cun la rassa d' avat. Rubiestiamein empiar' il
tirran, sch' el vegli rispunder ses legns e lauter di frestgamein: „Gie.“ Lura
di il tirran: „Sche cons fegls ha quei fraissen si?“ „Ual tonts sco fustitgs,“
rispund' il purtger. „E con aults ei il lac de Laus?“ damond' il tirran
vinavont. „Grad aschi aults, sco quei ch' in crapp po i giu funs,“ ei stau
la risposta. „E contas steilas eis ei en tschiel?“ damonda per la davosa
il tirran. „Tontas sco sablun el Rhein,“ rispund' il purtger. „Bien,“ di
il casttellan, che ha encorschiu, che quei era buc 'gl avat d' avon, „ti has
detg endretg e perquei doveis ti esser avat da cheudenvi enstagl quel d' avon.“
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 1042 Märchen <lb/>
Il giavel ha stoviu ira giuadora tut murtiraus, ed ha murmigniau: „Ina <lb/>
autra gada stos ti esser pli mals.“ Igl umm ha aber saviu salvar in bufatg <lb/>
migliac marenghins. <lb/>
Praula, praula, giacamaula, <lb/>
Sche ti vul bucca crer, <lb/>
Sche va giun streglia <lb/>
E lai tigliar giu in' ureglia; <lb/>
Meta sin in pal <lb/>
E lai tochen nadal, <lb/>
Sche vegnies Ti ord marveglias. <lb/>
111. Ils treis legns. <lb/>
Dal temps tils tirrans habitav' in de quels demaneivel d' ina claustra <lb/>
e quel duvrava tuts ranpins, per metter sutsura ella. In di mav' el en <lb/>
tier la claustra ed entaupa igl avat, che mava a spass sut la claustra giu. <lb/>
A quel di il tirran, sch' ell sappi buca rispunder suenter treis dis ils treis <lb/>
legns, ch' el detti si, catschi el el e tuts ils paders ord la claustra. El <lb/>
stoppi saver lignar, cons fegls seigien sin quei fraissen grond sper la <lb/>
claustra, con aults ch' il lac de Laus seigi, e contas steilas ch' ei seigi en <lb/>
tschiel. Sinquei ei il tirran jus navent tut rubiestiamein ed igl avat <lb/>
tuorna trests en claustra. Leu ha el raquintau tut als paders e quels ein <lb/>
era vegni trists, pertgei negin saveva, co rispunder sin quellas damondas. <lb/>
Il purtger ha s' encorschiu, ch' ei eran tut trists, ed el empiar' igl avat, tgei <lb/>
seigi schabiau, ch' ei laschien pender il tgau e tschontschien schi pauc. <lb/>
Igl avat rispunda, quei vomi buca tier ad el, el sappi tonatont buca gidar <lb/>
els. Mo il purtger ha fatg pli not, el sappi forsa tonaton dar in bien <lb/>
cussegl e gidar el. Sinquei ha 'gl avat raquintau la caussa liung e lad al <lb/>
purtger. Sch' ei seigi mo quei, sche quei sappi el schon rispunder, ha il <lb/>
purtger maniau. Aber 'gl avat stoppi dar sia rassa, per schar tschintschar <lb/>
cul castellan. Igl avat ei staus fetg leds de quei ed el ed ils paders <lb/>
ein stai contents, ch' il purtger tilli en la rassa. Il tierz di vegn il tirran <lb/>
ed il purtger va encunter ad el cun la rassa d' avat. Rubiestiamein empiar' il <lb/>
tirran, sch' el vegli rispunder ses legns e lauter di frestgamein: „Gie.“ Lura <lb/>
di il tirran: „Sche cons fegls ha quei fraissen si?“ „Ual tonts sco fustitgs,“ <lb/>
rispund' il purtger. „E con aults ei il lac de Laus?“ damond' il tirran <lb/>
vinavont. „Grad aschi aults, sco quei ch' in crapp po i giu funs,“ ei stau <lb/>
la risposta. „E contas steilas eis ei en tschiel?“ damonda per la davosa <lb/>
il tirran. „Tontas sco sablun el Rhein,“ rispund' il purtger. „Bien,“ di <lb/>
il casttellan, che ha encorschiu, che quei era buc 'gl avat d' avon, „ti has <lb/>
detg endretg e perquei doveis ti esser avat da cheudenvi enstagl quel d' avon.“ </body> </text></TEI>