<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 102 <lb/>
… gli dé i anî, ad el a quei lujea tier, ad i an puspe tatgea en bal. <lb/>
Ella a lujea i seas vastgia dalla glegna, a cu gl' é sto tut fito la lavur, <lb/>
a tgi eran is a litg ad era tut quiet, scha 'la tratg aint i seas vastgia <lb/>
dalla splendur dalla glegna a las zoclas a va, — a tschel tgitava a <lb/>
taclava, scha 'la vagniss ad a spitgea sen gl' esch a la tgapo a sto <lb/>
da buna viglia a tartgea ancunter sasez: «Oz mi metschas betg,» <lb/>
ad ella é ear stada leada ad an salto a carezo ad el i a piert i anî ad ella <lb/>
a pria i anî ad é stada cuntainta ear ella. Cur agl é sto vagnia na las <lb/>
uras, schi a' la getg, c' ella stotgi ir ussa. «Ia vegn ear îa; scha via.» <lb/>
Cugl en stos gio oravant, scha' la getg, «îa sto ir là davo quella tgea, <lb/>
ad îa se betga schar vurdar, sco îa fetsch as meas basigns. A tschel a <lb/>
getg: «Ea, aber turna,» ad a antschiet a tgitar. Allura a la antschiet a <lb/>
currer, allura elg gnia ampo loza e ena pantoffla dada or pè, ad <lb/>
ella a nuta gia peada da prender sei la pantoffla ad é ida a rivada <lb/>
an tgadafia avant tga la patruna leavi. A prenda na ena branca <lb/>
tschendra a dat ena sfurschada ve par la fatscha ad is tgavels a tir' <lb/>
or i vastgia a met' a post a fa i seas fia a dantand leava la viglia, <lb/>
ad ella era veda la si lavur. — A tschel nava tgitand no' la fuss ida <lb/>
a saveva nuta 'la ver ple. Al bal é îa a fegn. Ad el sapartartgeva <lb/>
gis or, ad e vagnia c' el pudeva nuta maglier, a gli é gnia ena malsogna <lb/>
… a dias, ad el schascheva ai litg ad als partratgamaints levan <lb/>
betga calar, ad el gneva ple a ple flevel. Ad en gi ha la mamma amparo, <lb/>
… sch' el possi maier ena coca. — «Mo i seas pussevel vi el far, <lb/>
mo el setgi betg.» — A la mamma va gio a loja tier l' ava da far la <lb/>
coca a svida gest la pasta ai grass, allura clomm' al, la dé vagnir se. <lb/>
Allura gi la viglia, «ussa mi clomm' al, ad îa vess qua gest da volver <lb/>
… la coca, a la malgultrida gi, 'la vigli schon volver, 'la dé dar la <lb/>
paluta. Scha i giuven vagness beetga sensur? — Ah tge sa' l. — Ad <lb/>
ella dat ve allura, a la malgultrida veva tratg sut aint i vastgia da <lb/>
sulei a quel da malgultrida suravei — ad ella prenda nanavant <lb/>
gl' anî, a vagn da fitgear aint gl' anî alla coca a volva la coca a <lb/>
la coca vagn cuschinada, a cur l' é cuschinada la porta la mamma <lb/>
se ainten en taglier, a metta ve a gi, al dé magliar la coca, a la mamma <lb/>
… va or' an stiva, ad al g[iu]ven prenda na a rumpa parmiez ad i anî <lb/>
dat or sei taglier. Ai varda, no 'i meas anî é, te mamma! — Tge <lb/>
vol? — Via aint —, tgi é sto gion tgadafia? — La malgultrida, ca <lb/>
fa la si lavur, oter e sto nign. — Va gio a gi ca la dé vagnir se a <lb/>
scuar i meas zimmer. — Mo la malgultrida sa betga vagnir sé — </body> </text></TEI>