Band: XIV

Seite: 31 Zur Bandauswahl

In Band XIV liegen die Seitenzahlen zwischen 1 und 160.
37
ida, ha' la gia scho davos en giat. La gianira fascheva tarmagls cun el. I
mettevan el an ena tgolscha ner sut en vaschi. La sera, cur ch' i tat nava
gio nuegl, scha èl cuneneada gnia an ena nunudida anguscha a suainter
… e carpo giau tut la biestga toccan sen ena vatga. Cur quella dunna
è allura gnida l' otr' ea, hani fatg anguerz, ca suainter ca ella segi stada
qua, vegin gia granda disfurtuna. Mo la dunnetta ha getg, ch' ella vegi
via tut, tge ch' i vegian fatg cugl giat, mo ussa vignin puspe a ver furtuna,
… ad i è ear sto la verdat.
Igl mascun.
En um salamantava, ca la si dunna segi adigna sco morta agl litg
a ca el odi da notg ena tschearta bisada, sco d' en mascun. En oter ha
getg ad el, ch' el degi me stupar sei tut las rusnas ain spejer ad ear
la rusna la clav. El ha fatg quei, a la daman stada morta agl litg.
Praulas
Hans Narr,
Igl Hans narr era en nunudia schleat carstgan ca engulava ear,
noc' e saveva à ca veva ear anc aint oters fears digl giavel agl
tgea. Cur ca si mamma è morta, hai pria ella a mess giau a miez la
veia sen ena sutga, a i farirell sper ella a do i gugliogn aintaman,
tut sco sch' ella filas. Ella filava schiglio adigna giau avant tgea sella
veia, ad ils davos onns udevla a vezzeva schliet. El e allura ia sei sen
faneastra, per vurdar, scha enzatgi gness. Plansia egl vegnia egn
cun en tgar fagn, a quel ha via, ca la viglia era là amiez la veia a
filava ad ha clamo, ca la degi fugir ord veia. La povra viglia udeva
aber nut a saveva betga fugir, a cur ch' el e rivo ple datier cugl tgar
fagn a 'la leva betg ir davent, hal do egna cun en fest ch' ella e dada
giod' la sutga. Cur ch' igl fegl ha via quei, el curria giau ad or tgea
cun ramurs e faranturs sper que um a getg, ch' el vegi mazzo la si
mamma ad è curia a tgisar el tier la dertgira. Igl pur ha allura fatg
visitar la viglia, ad i han cato or, ch' ella era morta avant, ch' igl pur
era gnia tier ella, a la gliat e gnida sesur ch' igl era sto me ena tempa
digl Hans narr, a tut ha tartgea ch' i vegen uss' avunda digl Hans
narr ad han sapartartgea, ch' igl miglier segi, da metter el an
en satg ad ir or dafor la vischnauncha ad igl fierer agl lai.
Sen tal a tal gi hani pria el e mess an en satg ad il satg sen
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 37 <lb/>
ida, ha' la gia scho davos en giat. La gianira fascheva tarmagls cun el. I <lb/>
mettevan el an ena tgolscha ner sut en vaschi. La sera, cur ch' i tat nava <lb/>
gio nuegl, scha èl cuneneada gnia an ena nunudida anguscha a suainter <lb/>
… e carpo giau tut la biestga toccan sen ena vatga. Cur quella dunna <lb/>
è allura gnida l' otr' ea, hani fatg anguerz, ca suainter ca ella segi stada <lb/>
qua, vegin gia granda disfurtuna. Mo la dunnetta ha getg, ch' ella vegi <lb/>
via tut, tge ch' i vegian fatg cugl giat, mo ussa vignin puspe a ver furtuna, <lb/>
… ad i è ear sto la verdat. <lb/>
Igl mascun. <lb/>
En um salamantava, ca la si dunna segi adigna sco morta agl litg <lb/>
a ca el odi da notg ena tschearta bisada, sco d' en mascun. En oter ha <lb/>
getg ad el, ch' el degi me stupar sei tut las rusnas ain spejer ad ear <lb/>
la rusna la clav. El ha fatg quei, a la daman stada morta agl litg. <lb/>
Praulas <lb/>
Hans Narr, <lb/>
Igl Hans narr era en nunudia schleat carstgan ca engulava ear, <lb/>
noc' e saveva à ca veva ear anc aint oters fears digl giavel agl <lb/>
tgea. Cur ca si mamma è morta, hai pria ella a mess giau a miez la <lb/>
veia sen ena sutga, a i farirell sper ella a do i gugliogn aintaman, <lb/>
tut sco sch' ella filas. Ella filava schiglio adigna giau avant tgea sella <lb/>
veia, ad ils davos onns udevla a vezzeva schliet. El e allura ia sei sen <lb/>
faneastra, per vurdar, scha enzatgi gness. Plansia egl vegnia egn <lb/>
cun en tgar fagn, a quel ha via, ca la viglia era là amiez la veia a <lb/>
filava ad ha clamo, ca la degi fugir ord veia. La povra viglia udeva <lb/>
aber nut a saveva betga fugir, a cur ch' el e rivo ple datier cugl tgar <lb/>
fagn a 'la leva betg ir davent, hal do egna cun en fest ch' ella e dada <lb/>
giod' la sutga. Cur ch' igl fegl ha via quei, el curria giau ad or tgea <lb/>
cun ramurs e faranturs sper que um a getg, ch' el vegi mazzo la si <lb/>
mamma ad è curia a tgisar el tier la dertgira. Igl pur ha allura fatg <lb/>
visitar la viglia, ad i han cato or, ch' ella era morta avant, ch' igl pur <lb/>
era gnia tier ella, a la gliat e gnida sesur ch' igl era sto me ena tempa <lb/>
digl Hans narr, a tut ha tartgea ch' i vegen uss' avunda digl Hans <lb/>
narr ad han sapartartgea, ch' igl miglier segi, da metter el an <lb/>
en satg ad ir or dafor la vischnauncha ad igl fierer agl lai. <lb/>
Sen tal a tal gi hani pria el e mess an en satg ad il satg sen </body> </text></TEI>