Band: XIV

Seite: 29 Zur Bandauswahl

In Band XIV liegen die Seitenzahlen zwischen 1 und 160.
35
Gl' untgir da Bunschieras.
La nadal notg gneva digna udia egn, ca taglieva lenna ve Bunschieras
… ainta giau Tgeaticun. La gnevi ple tess. El samida an ena
cula d' or a sacluzza da là giau, per rivar giau ple dabot.
Igl vadi digl malatsch.
A Farrera hani gia mazzo en vadi, ca veva i malatsch. En calun
… era tut ner. Agl e gnia decis dad arder que calun. I han mess
el an ena pegna a saro sei ella di tut. Ain stiva era gnia ansemmel
fri blear gliat, per spitgear giau, tge ch' i dess. Cunenea al saviert
gl' esch, ad en tarment tgea ha vurdo aint cun ils da fia. Tut era ain
granda tema. Igl tgea ha saro gl' esch ad e ia. Ma agl è betg ia gi, scha
el gnia anc enea cus seas îls da fia a culla cua giau a sut aint. Ad
ascheia per la tearza gea. La tearz' ea el ia, a cu' l è betga turno ple
eni is or ad arviert la pegna. Suianter e ena dunna gnida agl' litg a
stada strubtgeada per si veta.
La zearp cun cresta.
Avant passavi blear tirolers tras la val Ferrera, a quels savevan
da tutta sorts artifizis. Quels da Ferrera vevan getg ad egn da quels,
ch' el dess cungirar las zearps. El ha emparo, schi segi ear tranter da
quellas cun cresta. Els han getg, ch' els vejen mena via. Per cungirar
vevel fatg en grand fia. Allura saglievin las zearps vei ad ain que fia.
Cunenea hal via, tgi gnev egna cun cresta, ad el ha getg: «Cu me egl
fito.» Aint quei saglia la zearp vei a tras el ad agl fia, a tuts dus en
stos fitos.
La zearp alva.
Enea gnevan dus lavuraints or d' Avers. Els han an en plan samess
… giau a pusso. Egn veva mess la siir lada segl dies sut i tschopp
a samess an vainter. Qua ela gnida la zearp alva. Ella ha saulzo agl
lêr a saglida giau per saglir tragl dies a gartegia gest sella siir lada.
La siir sa fenda, ad ella vean spatatschada.
Igl tganet da Starlera.
Agl era en um sulet se Starlera cun en tganet. Na ancunter sera
hal i tganet entschiet a sgarpargear a far canera, toccan tschel i ha
scho ir or da faneastra. Igl tganet e ia ancunter gl' um, ca era per gnir
aint a mazzar tschel. Tschel è allura ia or tigia ad ha clamo vei agl
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 35 <lb/>
Gl' untgir da Bunschieras. <lb/>
La nadal notg gneva digna udia egn, ca taglieva lenna ve Bunschieras <lb/>
… ainta giau Tgeaticun. La gnevi ple tess. El samida an ena <lb/>
cula d' or a sacluzza da là giau, per rivar giau ple dabot. <lb/>
Igl vadi digl malatsch. <lb/>
A Farrera hani gia mazzo en vadi, ca veva i malatsch. En calun <lb/>
… era tut ner. Agl e gnia decis dad arder que calun. I han mess <lb/>
el an ena pegna a saro sei ella di tut. Ain stiva era gnia ansemmel <lb/>
fri blear gliat, per spitgear giau, tge ch' i dess. Cunenea al saviert <lb/>
gl' esch, ad en tarment tgea ha vurdo aint cun ils da fia. Tut era ain <lb/>
granda tema. Igl tgea ha saro gl' esch ad e ia. Ma agl è betg ia gi, scha <lb/>
el gnia anc enea cus seas îls da fia a culla cua giau a sut aint. Ad <lb/>
ascheia per la tearza gea. La tearz' ea el ia, a cu' l è betga turno ple <lb/>
eni is or ad arviert la pegna. Suianter e ena dunna gnida agl' litg a <lb/>
stada strubtgeada per si veta. <lb/>
La zearp cun cresta. <lb/>
Avant passavi blear tirolers tras la val Ferrera, a quels savevan <lb/>
da tutta sorts artifizis. Quels da Ferrera vevan getg ad egn da quels, <lb/>
ch' el dess cungirar las zearps. El ha emparo, schi segi ear tranter da <lb/>
quellas cun cresta. Els han getg, ch' els vejen mena via. Per cungirar <lb/>
vevel fatg en grand fia. Allura saglievin las zearps vei ad ain que fia. <lb/>
Cunenea hal via, tgi gnev egna cun cresta, ad el ha getg: «Cu me egl <lb/>
fito.» Aint quei saglia la zearp vei a tras el ad agl fia, a tuts dus en <lb/>
stos fitos. <lb/>
La zearp alva. <lb/>
Enea gnevan dus lavuraints or d' Avers. Els han an en plan samess <lb/>
… giau a pusso. Egn veva mess la siir lada segl dies sut i tschopp <lb/>
a samess an vainter. Qua ela gnida la zearp alva. Ella ha saulzo agl <lb/>
lêr a saglida giau per saglir tragl dies a gartegia gest sella siir lada. <lb/>
La siir sa fenda, ad ella vean spatatschada. <lb/>
Igl tganet da Starlera. <lb/>
Agl era en um sulet se Starlera cun en tganet. Na ancunter sera <lb/>
hal i tganet entschiet a sgarpargear a far canera, toccan tschel i ha <lb/>
scho ir or da faneastra. Igl tganet e ia ancunter gl' um, ca era per gnir <lb/>
aint a mazzar tschel. Tschel è allura ia or tigia ad ha clamo vei agl </body> </text></TEI>